چند وقت پیش بود که اروپا به اتهام واهی فروش موشک بالستیک اقدام به تحریم شرکت‌های هواپیمایی ایران کرد. این اقدام اروپا که بیش از آنکه یک اقدام چارچوب‌مند باشد بیشتر یک اقدام سیاسی برای افزایش فشار به ایران بود و بیشترین کسانی که در معرض آسیب قرار گرفتند مردم ایران بودند.
در چند روز گذشته صحبت‌های رئیس جمهور زلنسکی درباره‌ي موشک‌های بالستیک تحویلی ایران، خبر ساز شد. او در جدیدترین اظهارات خود اعلام کرده است که ایران به روسیه موشکی تحویل نداده است و آنچه قبلا گفته شده است صحت ندارد[1].
بازیچه!
به نظر می‌رسد این اظهار نظرها از سوی آقای زلنسکی به این معنی است که او در تلاش است تا چهر‌ه ی خود را به عنوان یک رهبر راست‌گو باز تعریف کند. در واقع او به دنبال این است که تا جایی که می‌تواند مانع کمک‌های مختلف به روسیه شود. این صحبت‌ها را نیز می‌توان در همین چارچوب بررسی کرد که اوکراین از اینکه ایران به روسیه موشک ندهد بیشتر سود خواهد برد، زیرا موشک‌های پیشرفته‌ي ایرانی که آزمون خود را در مقابل برترین و پیشرفته‌ترین سامانه‌های پدافندی جهان، پس داده‌اند. این موشک‌ها می‌توانند کابوس بزرگی برای اوکراین باشند و اکنون پس از چندین ماه از بازی سیاسی غرب با ایران که اوکراین نیز در آن شرکت داشت، رئیس جمهور اوکراین متوجه بازی خوردن از غرب شده است و حالا به دنبال جبران گذشته است.
اوکراین در یک بازی پیچیده با غرب قرار گرفته است، جایی که برای تامین مهمات و تسلیحات خود نیاز به حمایت‌های لجستیک گسترده‌ی غرب دارد، این کشور بدون حمایت‌های غرب در مقابل روسیه حرفی نخواهد داشت، آنها از این مسئله به خوبی آگاهی دارند و در تلاش هستند که با بازی در زمین پازل غربی‌ها نظرات آنها را برای حمایت بیشتر جلب کنند. اما واقعیت این است که منافع غرب برایش از هر چیزی با اهمیت تر است و آنها به دنبال برتری داشتن نسبت به روسیه هستند بدون آنکه با این کشور به درگیری مستقیم کشیده شوند. بنابراین دولت‌های غربی تلاش کردند که اوکراین را به عنوان یک قربانی برای اهداف خود در نظر بگیرند و در این مسیر به نظر می‌رسد که موفق بوده‌اند.
اوکراین با بازی در زمین غرب و پذیرفتن سناریو‌های آنان تلاش کرد که به منابع مورد نیاز خود برسد، اما آنها آنطور که فکر می‌کردند اوضاع به نفع‌شان پیش نرفت و اکنون هرچند که دیر ولی به نظر می‌رسد که اوکراین در تلاش است روش‌های بازی خود را تغییر دهد. اینطور به نظر می‌رسد که اوکراین به دنبال افزایش فشارهای سیاسی به دولت‌های غربی است تا آنها به اوکراین توجه بیشتری نشان دهند.
تغییر رویکرد اوکراین می‌تواند برای این کشور فرصت ارزشمندی باشد که بتواند در یک فضای واقع‌گرایانه به تصمیم گیری درباره‌ی آینده‌ي خود بپردازد. هرچند آنها هنوز امیدوارند که بخشی از ناتو شوند، اما باید برای این کار غرب را به اندازه کافی تحت فشار قرار دهند.
روسیاهی!
سخنان رئیس جمهور اوکراین نیز درباره‌ی دروغ تحویل موشک‌های ایرانی نیز در همین چارچوب قابل بحث است که زلنسکی متوجه شده که نباید به طور کامل هرآنچه را به او دیکته می‌کنند بپذیرد چرا که در نهایت بازنده خواهد شد. عقب‌نشینی از تحویل موشک های ایرانی به روسیه این فرصت را در اختیار ایران قرار می دهد که بتواند با غرب از موضع بهتری به گفتگو بنشیند و بتواند با کمک فضا سازی رسانه‌ای بخشی از تحریم‌های اعمالی جدید علیه ایران را لغو کند. موضع وزیر خارجه ایران نیز از همین موضوع خبر می دهد که ایران حالا از اروپا طلبکار است که با اهداف غیر اخلاقی و غیر انسانی به دنبال تشدید فشار بر جمهوری اسلامی بوده است.
در واقع اروپا با دروغ‌گویی به دنبال افزایش فشار بر ایران برای اهداف خود بوده است. این رویکرد اروپا می‌تواند بازهم در حوزه‌های دیگر تکرار شود و ایران باید بتواند از این فرصت پیش آمده به بهترین شکل ممکن استفاده کند. ایران باید با تاکید بر اهداف غیر انسانی تحریم‌های اروپا که منافی رویکردهای حقوق بشری است بتواند یک جریان و گفتمان غالب ایجاد کند تا با تحت فشار قراردادن طرف‌های غربی بتواند آنها را به عقب نشینی وادارد. در کنار آن ایران باید از این که غرب به دنبال سیاسی کاری به‌جای رویکردهای واقع گرایانه است، زمینه‌ي افزایش انتقاد و فشار سیاسی را بر آنها افزایش دهد. اگر ایران بتواند این اقدامات را به خوبی پیش ببرد، می‌توان گفت که در بازی رسانه‌ای با غرب پیروز شده و می‌تواند مانع از ادامه‌ي فعالیت‌های سیاسی آنها علیه خود به ویژه در زمینه برنامه‌ي هسته‌ای شود.
946
نظر
ارسال نظر برای این مطلب