تجزیه آمریکا موضوعی که که هیچگاه محتومه اعلام نمیشود با هر بحرانی واقعیتر از هر زمان دیگر جلوه میکند.
اظهارات اخیر «تد کروز»، سناتور جمهوریخواه آمریکا، در مورد احتمال جدایی ایالت «تگزاس» در صورت تداوم وضعیت ناامیدکننده در آمریکا، بار دیگر داستان همیشه زنده تجزیه این کشور را تکرار کرد.
ایالت «تگزاس» به عنوان ایالتی کلیدی در تامین نیروی کار آمریکا، همواره سودای جدایی طلبی از این کشور را در سر میپرورانده است.
جنبش ملی گرای «تگزاس» موسوم به «تگزیت»، که ماموریت خود را «ایمن کردن و حفاظت از استقلال سیاسی، فرهنگی و اقتصادی مردم تگزاس و بازگرداندن و حمایت از جمهوری قانونی و حقوق ذاتی مردم تگزاس» معرفی کرده، تاکنون بارها، «واشنگتن» را به خروج از فرمت ۵۰ ایالتی آمریکا کرده است.
اما آن چه اظهارات اخیر «کروز» را مهمتر میکند، به گزارش «شیکاگو تریبون»، این است که آمریکا تاکنون به اندازه امروز تقسیم شده و قطبش یافته نبوده است؛ ایالتهای قرمز در برابر ایالتهای آبی، واکسینه شدهها در برابر ضد واکسنها، اوباش در برابر قانون مداران، …
این امر سبب شده تا شماری از مردم این کشور پیشنهاد «طلاق ملی» را مطرح کنند؛ زیرا از نظر آنها، ساختار و ترتیبات فعلی آمریکا سودمندی خود را از دست داده است.
اگرچه این اظهارنظرها احتمالا به عنوان «غرولندهایی سرگرم کننده برای جلب توجه»، رد میشوند، اما قطعا بیانگر احساساتی هستند که در میان آمریکاییهای عادی در حال افزایش هستند.
نظرسنجی مشترک اخیر «یو گاو» ، ۳۷ درصد از پاسخ دهندگان «تمایل به جدایی» را نشان دادند.
در حالی که پیش بینی میشد چنین احساساتی در پی پیامدهای انتخابات پرتلاطم ۲۰۲۰ از جمله شورش ۶ ژانویه (۱۷ دی ۱۳۹۹) کاهش یابد، حمایت از جدایی ایالتها در ۶ ماه گذشته تقریبا در هر منطقه و در میان هر گروه حزبی در آمریکا افزایش یافت.
جدایی طلبان اکثرا، جمهوریخواهان جنوب و نیمی از دموکراتهای ساحل غربی هستند.
برخی از ایالتهای آمریکا، با سیاستهای دولت فدرال به عنوان غصب غیرقانونی قدرت برخورد و در برابر دستورات فدرال مقاومت میکنند که نمونه آن را میتوان در مخالفت با سیاست واکسیناسیون دولت «جو بایدن»، رئیس جمهور آمریکا و ممنوعیت اجرای قوانین فدرال در مورد اسلحه در ۹ ایالت مشاهده کرد.
در برخی از مواقع نیز مانند آن چه در دوره ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» رخ داد، ایالتهایی مانند «کالیفرنیا» و «ماساچوست» از دولت فدرال شکایت کردند.
آن چه بر شدت تمایلهای جدایی طلبانه در آمریکا افزود، اظهارات «دونالد ترامپ» مبنی بر بروز تقلب در انتخابات بود.
این امر سبب شده تا تصمیم تعدادی از ایالتهای آمریکا از «نیوانگلند» (شامل ایالتهای رود آیلند، کنتیکت، ورمونت، ماساچوست، میِن و نیو همپشایر) گرفته تا «کالیفرنیا» برای جدایی، عجیب نباشد.
«ریچارد کریتنر»، نویسنده آمریکایی کتاب «break it up» در سال ۲۰۲۰، استدلال کرد که انگیزه جدایی طلبی بخشی از دی ان اِی ملی آمریکاییهاست.
وی اظهار داشت که انقلاب آمریکا نه برای ایجاد اتحادیه بلکه برای از بین بردن آن انجام شد.
بر این اساس مستعمرات متنوعی تنها با هدف مشترک نابودی سیطره انگلیس، به هم پیوستند اما این امر نتوانست یکپارچگی را برای آنها به ارمغان بیاورد و مانع جنگ داخلی فاجعه بار شود.
به معنی دقیق کلمه، ایالتهای آزاد و ایالتهای برده اساسا دو دسته ایالت متفاوت قبل از جنگ داخلی بودند و پس از آن نیز با قوانین و هنجارهای کاملا متفاوت باقی ماندند.
اما در ۲ دهه گذشته آمریکا شاهد رشد واگرایی بود و بسیاری از ایالتهای غرب کوهستانی آن با دشتهای بزرگ جنوبی اش از نظر سیاسی و فرهنگی همسو شدند و ایالتهای شمال شرقی و غرب دور نیز منافع مشترکی پیدا کردند.
در مقطعی که احتمالا آیندهای نه چندان دور است، برخی از ایالتهای آمریکا احتمالا تنها گزینه خود را خروج از ساختار فدرالی آمریکا خواهند دید.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب