انتخابات پارلمانی و شهرداری‌های بحرین، شنبه ۲۱آبان در میان تحریم گسترده مخالفان برگزار شد. آل‌خلیفه با بهره‌برداری از این بازی سیاسی، مدعی حضور بیش از ۷۳درصد مردم پای صندوق‌های رأی شد. در مقابل، جمعیت الوفاق از استقبال ضعیف و ۳۵درصدی مردم در انتخابات فرمایشی خبر داد.
فارغ از این بحث، انتخابات یاد شده نمایشی بیش نبود، همان‌گونه که حضور پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان و احمد الطیب، شیخ الازهر در راستای اهداف رژیم بحرین و برای نشان دادن چهره‌ای دموکراتیک از این کشور برنامه‌ریزی شده بود. آن‌ها با اجرای این روند می‌خواهند بگویند حکومتی مشروع هستند نه پادشاهی ظالم؛ ادعایی که اصلاً لایق حکام بحرینی نیست. آل‌خلیفه در سالیان اخیر برنامه‌ای سازمان‌یافته علیه جامعه شیعیان با هدف تغییر ترکیب جمعیت به راه انداخته است. همچنین افزایش اعتراضات مسالمت‌آمیز مردمی بهانه ای برای لغو گسترده تابعیت، اخراج و ورود سازمان‌یافته اتباع خارجی خواهد بود.
تحت تأثیر این رویکرد آل‌خلیفه است که شاهد اعتراضات ۱۰ساله شهروندان بحرینی علیه حاکمیت هستیم. با وجود این ممکن است حکومت حتی همین انتخابات نمایشی را هم برنامه‌ای برای هدف قرار دادن بیشتر معترضان در آینده قرار دهد. در نهایت اینکه انتخابات اخیر اقدامی نیست که بتواند بیانگر دموکراسی در جزیره باشد. درخواست برای آزادی زندانیان سیاسی حتی در سفر پاپ به بحرین هم بازتاب داشت که این مسئله نشان‌دهنده عمق درگیری منامه با مسائل حقوق بشری است. آل‌خلیفه بر اساس سیاست تبعیض شکل گرفته و از این نوع سیاست‌ها یک نظام واقعی بیرون نخواهد آمد.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب