17
رژیم اسرائیل با مشکلات مختلفی روبرو است که هر کدام به نوعی آینده این رژیم را تهدید می‌کنند. مشکلاتی که به دلیل جعلی بودن و ناکارآمدی‌های همبشگی کابینه‌های متعدد در این رژیم دائما در حال رشد هستند و علارغم هشدارهای مکرر، رژیم صهیونیستی نتوانسته آن‌ها را حل کند. یکی از این مشکلات بحران کمبود پزشک و تجهیزات پزشکی است.
بر اساس گزارش سازمان [1]OECD نسبت سرانه پزشک در سرزمین‌های اشغالی کمتر از میانگین کشورهای غربی است. در این راستا سیستم بهداشت اسرائیل هشدار داده است وضعیت نیروی کار پزشکی از اوایل سال 2026 با بحران مواجه خواهد شد و لازم است تعداد دانشجویان پزشکی در اسرع وقت افزایش یابد.[2]
تعداد پزشکان سرانه در اسرائیل کمتر از OECD است و به ترتیب 3.1 در مقابل 3.5 در هر 1000 نفر جمعیت است. حدود 10 درصد از پزشکان دارای مجوز در خارج از اسرائیل زندگی می کنند. تعداد اسراییلی‌هایی که از دانشکده پزشکی خارج می‌گردند، افزایش شدیدی دارد، اما برخی از این مدارس از استاندارد آکادمیک پایینی برخوردار هستند.[3]
پزشکان شاغل به ازای هر 1000 جمعیت، در سال های 2000 و 2017 (https://www.oecd.org/)
یک مطالعه پیش‌بینی می‌کند تا سال 2030، جهش 48 درصدی در اسرائیلی‌های بالای 75 سال وجود دارد که این مسئله سیستم مراقبت‌های بهداشتی را تحت فشار قرار می‌دهد.
این تغییر جمعیتی منجر به ظهور بازار جدیدی به نام «اقتصاد نقره‌ای» می‌شود که مبتنی بر فعالیت‌های اقتصادی مرتبط با نیازها و خواسته‌های جمعیت مسن‌تر است. از جمله حوزه‌های متأثر در این نوع اقتصاد بخش خدمات پزشکی و درمانی است.[4]
محققان می‌گویند با توجه به وابستگی سالمندان به مراقبت‌های پزشکی، به تخت‌های بیمارستانی و پزشکان بیشتری نیاز فوری وجود دارد. این آمارها نشان‌دهنده افزایش باری است که نظام سلامت با آن مواجه خواهد شد.[5] در حال حاضر نیز یکی از مشکلات جدی پزشکان تل‌آویو متخصص که بارها به آن اعتراض کردند شیفت‌های طولانی 26 ساعته در هفته است.[6]
در همین حال بر اساس گزارش خزانه داری اسرائیل، حدود یک چهارم پزشکان متخصص شاغل در بیمارستان‌ها در آستانه بازنشستگی هستند.[7]
از سویی اسرائیل 60 درصد فارغ التحصیلان دانشکده‌های پزشکی در خارج از کشور را دارد. این ممکن است در وهله اول باعث صرفه‌جویی در هزینه دولت در زمینه آموزش شود، اما باعث وابستگی سیستم بهداشتی به پزشکان تحصیل کرده در خارج نیز می‌گردد. به عنوان مثال، در دوران پس از کرونا که تقاضا برای پزشک در سراسر جهان رو به افزایش بود، این پزشکان با توجه به وابستگی که به خارج داشتند، به سرزمین های اشغالی باز نمی‌گشتند.[8] یکی دیگر از یافته‌های نگران‌کننده این است که 10 درصد از پزشکان اسرائیلی دارای مجوز در خارج از کشور زندگی و کار می‌کنند، و این تعداد برای تخصص‌هایی مانند بیهوشی (15٪) و روانپزشکی کودکان (12٪) بیشتر است. [9]
نکته مهم آن است که بحث کمبود پزشک در اسرائیل که امروز به مرحله بغرنجی نزدیک شده، در دو دهه اخیر بارها نسبت به آن هشدار داده بود. برای نمونه: در آگوست سال 2009 ، وزارت بهداشت گزارشی را منتشر کرد که حاکی از کاهش 8 درصدی سرانه پزشکان بود و خاطرنشان کرد که این یک روند ثابت و خطرناک است.
همچنین بازرس دولتی در سال 2009 اعلام کرد تا سال 2020 کاهش 26 درصدی در تعداد پزشکان سرانه در اسرائیل پیش بینی می‌شود.
در 18 نوامبر 2011 نیز انجمن پزشکی کنفرانس ویژه‌ای را برگزار کرد که به کمبود پزشک پرداخت.
در سال 2018 هم وبسایت خبری وای‌نت در گزارشی اعلام کرد ظرف یک دهه آینده اسرائیل با کمبود 5 هزار پزشک روبرو می‌شود. [10]با این حال در عمل اقدام قابل توجهی در این حوزه صورت نگرفت.
از سویی، علاوه بر بحران پزشک و نیروی متخصص، اسرائیل با کمبود تجهیزات درمانی نیز روبرو است. بین سال‌های 2010 تا 2022، تعداد تخت‌های بیمارستانی به ازای هر 1000 نفر نه تنها افزایشی نداشته، بلکه در واقع 9 درصد کاهش یافته است.
گزارش‌ها نشان می‌دهد علیرغم افزایش جمعیت، نرخ تخت‌های بستری کاهش شدید ثابتی را داشته‌اند. در سال 1995، تعداد تخت‌ها در اسرائیل 2.27 تخت به ازای هر 1000 نفر بود، در حالی که در سال 2022 به 1.75 تخت کاهش یافت. بر همین اساس در سال 2035 که جمعیت بالای 65 سال تقریبا دو برابر خواهد شد، اسرائیل برای مواجه با پیری جمعیت بدون آمادگی است.[11]
گفتنی است در حال حاضر 12 درصد از مردم در سرزمین‌های اشغالی 65 سال یا بیشتر دارند که این رقم در سال 2040 به حدود 2 میلیون نفر یعنی 14.2 درصد جمعیت خواهد رسید.[12]
همچنین در حالی که رژیم اسرائیل 5.5 دستگاه ام.آر.آی در هر یک میلیون نفر دارد، در مجموع کشورهای عضو OECD این نرخ تقریباً سه برابر بیشتر است و به 18.4 می‌رسد.[13]
در نهایت باید گفت به دلیل کمبود امکانات پزشکی و همچنین مشکلات معیشتی و امنیتی که برای پزشکان در سرزمین‌های اشغالی وجود دارد و شکاف بین تعداد پزشکان شاغل در تل‌آویو و مناطق پیرامونی، بسیاری از آنان مهاجرت می‌کنند. در واقع مسئله دیگر این است که کاهش عرضه پزشکان در اسرائیل ناشی از کاهش جریان پزشکان مهاجر از اتحاد جماهیر شوروی سابق است که بخش بزرگی از آن‌ها در سال‌های اخیر به سن بازنشستگی رسیده‌اند. این مشکل می تواند بدتر شود زیرا تعداد دانشجویان پزشکی در اسرائیل نمی تواند به سرعت افزایش یابد، به ویژه به این دلیل که تعداد سایت های آموزش بالینی نیز کافی نیست. همچنین رشد سریع جمعیت و پیری پیش بینی شده این کمبود را تشدید کرده است.
حکیمه زعیم‌باشی
[1]. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی یک سازمان بین دولتی با 38 کشور عضو است که در سال 1961 برای تحریک پیشرفت اقتصادی و تجارت جهانی تأسیس شد.
[2] . https://www.israelhayom.co.il/health/article/13466232
3. https://ijhpr.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13584-023-00552-1
[4] . https://marketing.walla.co.il/item/3577764
.[6] https://www.maariv.co.il/news/health/Article-938921
[7] . https://www.ynet.co.il/health/article/byrd6tbin
[8]. https://www.ima.org.il/main/ViewContent.aspx?NewId=4654
4. https://ijhpr.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13584-023-00552-1
[10] . https://www.ynet.co.il/health/article/h10mcinl3
[11] . https://www.ynet.co.il/health/article/s1mp0uecs
[12]. https://www.israelhayom.co.il/news/local/article/13672410
[13] . https://www.israelhayom.co.il/health/article/13466232
نظر
ارسال نظر برای این مطلب