با تداوم نقض آتش‎بس می‎توان خواست امریکا و شرکای منطقه‎ای او از این توافق را توقف نبرد در ذیل تداوم ابزارهای نرم جنگ مانند محاصره و گرسنگی دانست. بر این اساس شاهد ادامه فشار اقتصادی و کنترل گذرگاه‎های هوایی، دریایی و زمینی و دخالت در کمک‎های بشر دوستانه از طریق ائتلاف به رهبری سعودی هستیم. آن‎ها همچنین سیاست اعتراضات مردمی بر ضد حکومت صنعا را برای فشار به انصارالله دنبال می‎کنند.

بنابر آن‏چه گفته شد، دولت نجات ملی چاره‎ای جز تاکید بر بهره‎بری از مفاد اقتصادی توافق ندارد هر چند مجبور شود سیاست خود در قبال آتش‎بس را تغییر و جنگ را آغاز کند. انصارالله باید به آمریکا، عربستان و دیگر طرف‎ها ثابت کند که اگر منافع اقتصادی مورد نظر او تامین نشود، نبرد یمن را از فضای اقتصادی به نظامی خواهد برد که در آن مهارت دارد.

اگرچه سیاست گرسنگی و محاصره ایالات متحده در یمن فقط بدبختی بیشتری را به همراه خواهد داشت، اما در حال حاضر ایالات متحده در حال اتخاذ این سیاست به عنوان یک استراتژی ثابت در آتش بس و برای رسیدن به توافق نهایی است. در این زمینه، حسین العزی، معاون وزیر امور خارجه صنعا با اشاره به برنامه‎ریزی‎های صورت گرفته در دوره آتش بس، به ائتلاف نسبت به آنچه ماجراجویی های جدید در یمن توصیف کرد، هشدار داد.

حسین العزی در توئیتی نوشت: ماجراجویی‌های ائتلاف در یمن، این بار پیامدهای خطرناک و گیج‌کننده‌ای برای کل منطقه خلیج فارس به دنبال خواهد داشت و این قطعا به نفع هیچ‌کس نخواهد بود. صنعا کارت‎های قوی در دست دارد که می‎تواند کل منافع اقتصادی کشورهای خلیج‎فارس را مورد هدف قرار دهد، بنابراین، در صورت تداوم تعلل در عمل به تعهدات و تلاش برای تداوم وضع موجود، منتفی نیست که صنعا مجبور به زدن یک سیلی کوبنده برای رد شرط‌بندی‌های نادرست شود.

توافق آتش‎بس یمن با فشار آمریکا به نتیجه رسیده است. ایالات متحده با هدف آرامش در جبهه‎های یمن فشار آورد تا در شرایط کنونی جهان، شرکایش را حفظ کند. در این راستا، عناصر آتش‎بس تا زمانی که باعث تحریک طرف‎ها نشود، اجرا خواهد شد و نه آن‎چه در توافق آمده است. تیم لیندرکینگ، نماینده آمریکا در امور یمن، اعتراف کرد که کشورش در پشت پرده نقش کلیدی در موفقیت آتش بس و تمدید آن داشته است.

لازم به ذکر است که توافق آتش‎بس با شروط بشر دوستانه و اقتصادی توقف نبرد را تضمین کرده و این در حالی است که ائتلاف به رهبری عربستان اجرای بخش بشردوستانه و اقتصادی را هر روز به بهانه‎های واهی به تاخیر می‎اندازد. آخرین نمونه آن، پرواز قاهره به صنعا است زیرا در حالی که قرار بر آن بود که هفته‎ای یک پرواز صورت بگیرد تا کنون فقط یک مورد عملیاتی شده و تداوم آن هر روز به بهانه‎ای به تعویق می‎افتد.

 https://iuvmpress.news/fa/?p=55700