امانوئل مکرون ، رئیس جمهور فرانسه ، طی مبارزات انتخاباتی خود در سال ۲۰۱۷ وعده سیاست جدید آفریقایی را داد . این سیاست جدید فرانسه بیانگر آن بود که دیگر پاریس مداخله گر نخواهد بود ، بلکه یک شریک استراتژیک برای آفریقا خواهد شد که روابط را بر اساس برابری توسعه خواهد داد . اما مکرون به قول خود عمل نکرد .
دولت مکرون در آفریقا ، به ویژه در مبارزه با تروریسم و زمینه های سیاسی _ اقتصادی ، دچار شکست های بزرگی شده است . در نتیجه، مستعمرات سابق فرانسه که سال ها تحت سیاست های استعماری و نو استعماری فرانسوی ها آسیب دیده بودند ، نارضایتی خود را از طریق اعتراضات ضد فرانسوی و کودتا بیان کردند .
به عنوان مثال ، شکست سرهنگ پل هانری ساندائوگو دمیبا در مبارزه با تروریسم و سیاست های ناموفق ، دلیلی برای کودتا در بورکینافاسو در سپتامبر گذشته بود . [۱]
افول تدریجی فرانسه در آفریقا باعث شد تا این کشور به دنبال تغییر در ساختار نفوذ خود باشد و سیاست بهره‌کشی مدرن از اتباع سابقش را در پیش گیرد ، یکی از مهمترین اقدامات در این زمینه کنترل اقتصادی است که دولت فرانسه در بیشتر مناطق غرب و مرکز آفریقا اعمال می کند . فرانک آفریقای غربی و فرانک آفریقای مرکزی که مجموعاً به عنوان فرانک CFA ( فرانک جامعه مالی ) شناخته می شوند که امروزه به یورو مرتبط هستند ، اما قبلاً به فرانک مرتبط بودند به همین دلیل فرانسه به تنهایی قدرت نسبی خود را به نمایش می گذارد ، فرانسه سابقه کاهش ارزش فرانک CFA در برابر فرانک فرانسه را دارد به طوری که می تواند به صورت مصنوعی قدرت خرید فرانسه را در برابر مستعمرات سابق خود افزایش دهد . تا زمانی که فرانک سی‌اف‌ای باقی بماند ، دولت فرانسه می‌تواند منابع طبیعی را با قیمت های بسیار پایین که در هیچ جای دیگری در بازار جهانی در دسترس نیست ، خریداری کند ، و به همین دلیل است که حفظ فرانک سی اف ای برای فرانسه ضروری است . [۲]
تغییر سیاست در نحوه بهره کشی از آفریقا تنها به تحمیل نوع پول در این کشورها خلاصه نمی شود کشور فرانسه در دوره استعمارگری و حتی پس از پایان رسمی آن ، تلاش کرده است نفوذ و استیلای خود را در جنبه های مختلف حفظ و تقویت کند . ابزاری که این کشور برای تداوم استیلای سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی به خدمت گرفته ابزار فرهنگ و رسانه است . فرانسه از این طریق توانسته است نفوذ خود را به خصوص در جنبه هایی مانند نظام حقوقی ، نظام سیاسی ، زبان و گردشگری گسترش دهد . [۳]
بر همین اساس رادیو بین‌المللی فرانسه ، از سال ۱۹۳۱ تحت نظر وزارت خارجه فرانسه راه اندازی شد و با بودجه ای سیصد میلیون یورویی به بیست زبان برنامه پخش می‌کند و در سی کشور فرانسه زبان آفریقایی برنامه ۲۴ ساعته دارد . این رسانه عملا گردش اطلاعات را بر مبنای سیاست ها و منافع دولت فرانسه راهبری می‌کند . ماهواره canal+ نیز در کشورهایی که زبان فرانسه در آنها زبان اول ، دوم یا سوم است برنامه پخش می‌کند و با حذف رسانه های ملی و محلی ، مدیریت افکار عمومی را در دست دارد . خبرگزاری فرانسه نیز نهاد دیگری است که در خدمت امپراتوری استعمار نوی فرانسوی است که به شش زبان روز دنیا خوراک خبری رسانه‌ای و مکتوب شبکه ها را تأمین می‌کند . [۴]
نظر
ارسال نظر برای این مطلب