در حالی که رسانههای داخلی و خارجی بر روی فضای ایجاد شده و موج سواری برخی جریانات از فوت خانم مهسا امینی در ایجاد ناامنی و اغتشاشات درون کشور متمرکز هستند، سخنرانی محکم، دقیق و مقتدرانه رئیس جمهور در سازمان ملل قابل تقدیر است.
خروج نماینده سازمان ملل، عدم صحبت از هولوکاست
با آغاز سخنان جناب رئیسی رئیس جمهور ایران، گلعاد اردان نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل با در دست داشتن تصویری از مادربزرگش که مدعی است در هولوکاست ادعایی به قتل رسیده است صحن عمومی سازمان ملل را ترک کرد. او پس از این اقدام در مصاحبهای گفته بود: این یک شرمندگی برای سازمان ملل است که یک انکار کننده هولوکاست از پلتفرم سازمان ملل برای گسترش نفرت استفاده میکند.
اما علی رغم فضا سازی ایجاد شد، سخنان رئیس جمهور بسیار دقیق و هوشمندانه بود. به واسطه فضای ایجاد شده در رسانههای اروپایی در خصوص هولوکاست و تلقین برابری این مسئله با یهودستیزی، انکار هولوکاست به صراحت، تنها بازی در پازل رسانهای صهیونیستها برای مظلوم نمایی است. عدم اشاره جناب رئیسی به بحث هولوکاست در سخنرانی و به جایش پرداختن به اشغالگری، اشاره به تداوم آن در ۷۰ سال، محاصره غزه و… از نکات خوب و دقیق ایشان بود. انکار هولوکاست تنها فرصت رسانهای برای اسرائیل در همراه کردن غربیها علیه ایران و سرپوش گذاشتن به دیگر جنایات مورد اعتراض افکار عمومی غربی است.
رئیسی در صحن عمومی در خصوص مسئله فلسطین گفته بود:
«تمایل دارم توجه شما را به یکی از جلوههای غمانگیز بیعدالتی که سر منشأ همه بحرانهای منطقه است جلب کنم. تاریخ معاصر، ملتی مظلومتر از فلسطین و ظالم تر از رژیم اشغالگر قدس به خود ندیده است. رژیم صهیونیستی که بیش از ۷۰ سال آپارتاید، تجاوزگری و کشتار زنان و کودکان منطقه را در کارنامه سیاه خود دارد، بزرگترین زندان روی زمین را در غزه برپا کرده است و استمرار شهرکسازی و تصاویر شیون و گریه مظلومان فلسطینی در اثر غصب اراضی، منازل و مزارع آنان، و کشتار فرزندانشان، به همه نشان میدهد هفت دهه ظلم و اشغالگریِ اسرائیل گویا پایان ندارد. دولتهای مدعی آزادی و دموکراسی باید پاسخ بدهند که چرا از فرمول روشن و عادلانه جمهوری اسلامی برای حل مسئله فلسطین فرار میکنند؟ در فلسطین مظلوم، ما به سیاست فلسطینِ واحد معتقدیم. همه سرزمین فلسطین «از بحر تا نهر» متعلق به ساکنان اصلی این سرزمینِ تاریخی و مقدس است. راه حل مساله فلسطین فقط مراجعه به آرا همه فلسطینیها اعم از مسلمان و مسیحی و یهودی در قالب برگزاری یک همه پرسی فراگیر است.»
برای درک شیوه فضاسازی رسانههای غربی بهتر است اتفاق ماه گذشته در آلمان را مرور کنیم. ماه گذشته محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در آلمان مهمان صدراعظم این کشور بود. در کنفرانس خبری محمود عباس و صدراعظم آلمان خبرنگاری از رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین میپرسد: آیا قصد دارید بابت عمل تروریستی نیروهای فلسطینی در کشتن ورزشکاران اسرائیلی در المپیک ۵۰ سال پیش پوزش بخواهید؟
منظور خبرنگار اتفاقات مشهور المپیک مونیخ ۱۹۷۲ است. کشتار مونیخ، نتیجه حملهای بود که به وسیله اعضای گروه فلسطینی «سپتامبر سیاه»، در جریان بازیهای المپیک ۱۹۷۲ مونیخ در آلمان غربی، علیه اعضای گروه ورزشی رژیم اشغالگر فلسطین انجام شد. این تهاجم در واکنش به بازگرداندن ورزشکاران فلسطینی به فلسطین توسط مقامات صهیونیستی صورت گرفت و هدف مهاجمین و گروگانگیران، ممانعت ورزشکاران رژیم صهیونیستی از شرکت در بازیهای المپیک بود، نه کشتن آنها. همزمان با بازیهای المپیک مونیخ، صدها نفر از فلسطینیان در زندانهای مخوف محبوس بودند و گروه فلسطینی «سپتامبر سیاه» خواهان آزادی آنها شدند. به دنبال مقاومت تل آویو در برابر خواسته گروگانگیران (آزادی زندانیان فلسطینی) پلیس آلمان، با مشارکت موساد وارد عمل شدند و موجبات کشته شدن چندین ورزشکار صهیونیستی و یک پلیس آلمانی را فراهم آوردند. براساس بسیاری از اسناد منتشر شده بیشتر گروگان گیرها با تیر مستقیم نیروهای مهاجم موساد و پلیس آلمان کشته شدند.
اما آنچه موجب حواشی بسیاری شد، پاسخ محمود عباس به این سوال بود که گفت: اگر شما میخواهید به گذشته نگاه کنید بفرمائید؛ اسرائیل از سال ۱۹۴۷ تاکنون مرتکب ۵۰ هولوکاست در ۵۰ نقطه فلسطین شده است. من ۵۰ قتل عام دارم که اسرائیل مرتکب شد” ۵۰ قتل عام، ۵۰ کشتار … ۵۰ هولوکاست”!
سخنان محمود عباس خیلی زود سر و صدای زیادی در رسانهها بپا کرد. متهم اول در ابتدا شخص صدر اعظم بود که چرا به سخنان محمود عباس پاسخ نداده و با سکوت از آن عبور کرده است. لذا خیلی زود در توئیتی نوشت: «بهویژه برای ما آلمانها، هر گونه تلاش برای انکار هولوکاست امری غیرقابل تحمل و غیرقابل پذیرش است. من از این اظهارات توهینآمیزی که محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین ایراد داشت، ناراحت هستم.»
لاپید، نخستوزیر رژیم صهیونیستی هم در پاسخ به سخنان محمود عباس در توئیتی نوشت: «نه تنها یک رسوایی اخلاقی، بلکه یک دروغ ددمنشانه. ۶ میلیون یهودی در هولوکاست به قتل رسیدند، از جمله یک و نیم میلیون کودک یهودی. تاریخ هرگز او را نخواهد بخشید».
این همه واکنش به سخنان محمود عباس شاید برایتان عجیب باشد، آن هم وقتی که او حرفی از انکار هولوکاست یا زیر سوال بردن آمارهای ادعایی یهودیان و صهیونیستها را هم مطرح نکرد. تنها در مقابل یک اتفاق پر از معما در المپیک مونیخ و کشته شدن ۱۱ صهیونیست، جنایات رژیم صهیونیستی را یادآوری کرد. این رفتار چندان هم بی سابقه نیست. اندیشمندان زیادی در اروپا تنها به دلیل سوال از «هولوکاست» محکوم یا متهم به یهود ستیزی شدهاند.
نمایش رسانهای، ساده و دقیق
یکی دیگر از اقدامات و ابتکارات خوب جناب رئیس جمهور در سخنرانی خودشان در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در سازمان ملل، استفاده از تصویر برای تثبیت و بازتاب بهتر سخنانشان در رسانهها بود.
پیش از این نتانیاهو بارها نشان داده بود علاقه زیادی به ارائه تحلیلهای خویش از طریق تصویر، دادهنما و نقشه دارد. البته برخی از عملکردهای او در استفاده از این روش هرچند مورد تمسخرهایی قرارگرفته است.
جناب رئیسی در سخنانی حین بالا بردن تصاویر شهید حاج قاسم سلیمانی تاکید کرد: مدتی پیش رئیس جمهور سابق آمریکا اعلام کرد که داعش را آمریکا ایجاد کرده است؛ برای ما فرقی نمیکند که داعش، ساخته دستِ کدامیک از دولتهای آمریکا باشد. مساله این است که دولتی از آن طرف کره زمین، تصمیم گرفت که جغرافیای منطقهی ما را به قیمت ریختن خون صدها هزار زن و کودک، دوباره خطکشی کند اما جمهوری اسلامی، این پروژه را متوقف کرد و سپس به عقب راند. فرماندهی و قهرمان این جنگ علیه تروریسم و نابودکننده داعش کسی نبود جز سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی. کسی که در راه آزادی ملتهای منطقه به شهادت رسید و رئیس جمهور سابق آمریکا سند این جنایت را به اسم خود زد. رسیدگی عادلانه قضائی به جنایتی که رئیس جمهور سابق آمریکا به آن اعتراف کرده، خدمت به انسانیت است؛ تا از این ظلم که به ملتهای منطقه شده است به نحوی دلهای جراحتدیده از این ظلم تسلی پیدا کند. رسیدگی عادلانه به جنایتی که رئیس جمهور سابق آمریکا به آن اعتراف کرده خدمت به انسانیت است تا از این پس ظلم زبون گردد و عدالت، سربلند باشد. ما اجرای عدالت و محاکمه آمر و مباشر شهادت سپهبد قاسم سلیمانی را از طریق یک دادگاه عادلانه تا حصول نتیجه قطعی دنبال خواهیم کرد.
جمع بندی
صحن علنی سازمان ملل، از بزرگترین فرصتهای دیپلماسی برای سران کشورها و جمهوری اسلامی برای بازنشر تفکرات و ایدههای خودشان است. در سالهای اخیر این فرصت کمرنگ شده بود که با کاهش کرونا و تغییر کرونا، باز مورد توجه ویژهای قرار گرفته است. سخنان رئیس جمهور در خصوص فلسطین، عدم اشاره صریح و نفی هولوکاست بواسطه ندادن فرصت مظلوم نمایی به صهیونیستها و استفاده از دیپلماسی تصویری از نقاط قوت سفر رئیس جمهور کشورمان به سازمان ملل در سال ۱۴۰۱ بود.
گفتنی است جناب رئیسی ۲ روز قبل از سفر به آمریکا در مصاحبهای با برنامه تلویزیونی ۶۰ دقیقه شبکه خبری سیبیاس آمریکا در پاسخ به این پرسش که آیا به رخدادن هولوکاست باور دارد یا خیر، هوشمندانه پاسخ داده بود. اما همین میزان صحبت در مورد هولوکاست، واکنشهای شدیدی در رسانهها علیه ایران ایجاد کرده بود. عدم اشاره حتی تلویحی به نبودن آزادی بیان در خصوص هولوکاست، اقدامی صحیحی بود که سخنان اصلی در اشاره به جنایات صهیونیستها به حاشیه نرود.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب