روزهای حساس؛ انتخابات آمریکا و تنش در منطقه غرب آسیا
حکیمه زعیم باشی
در حالی که رقابت در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا به روزهای حساس و پایانی خود نزدیک میشود، نتایج نظرسنجیهای اخیر نشان میدهند که هیچکدام از کاندیداها برتری قاطعی نسبت به دیگری ندارد. در آستانه انتخابات، نتایج نظرسنجی مؤسسه میناستریت مورخ ۸ آبان در سطح ملی وضعیت فعلی را چنین برآورد کرده که هریس ۴۸% و ترامپ ۴۷% آرا را کسب کردهاند. ۲% دیگر نامزدها را برگزیدهاند و ۳% مردد بودهاند.
در این نظرسنجی، ۴۵% به حزب دمکرات و ۴۶% به حزب جمهوریخواه و ۱% به دیگر احزاب گرایش داشته و ۸% حامی هیچ حزبی نبودند. دادهای که نشان میدهد گرایش مستقل و مرددین نقش تعیینکننده دارند و دمکراتها توانستهاند بخش بیشتری از آرای مستقل را به سوی خود جلب کنند. همین موضوع پیشبینی نتیجه نهایی را دشوار کرده. این در حالی است که انتخابات ریاست حمهوری 2024 آمریکا نه تنها برای مردم آمریکا، بلکه برای جهان هم اهمیت ویژهای دارد.[1]
باید توجه داشته باشیم که سیستم انتخاباتی آمریکا خاص و در مواردی معیوب است زیرا از ۵۱ ایالت آمریکا حداکثر هفت ایالت است که رأیشان مشخص نیست و بقیه این ایالتها به طور سنتی یا جمهوریخواهاند یا دموکرات و عملا شش تا هفت ایالت سرنوشت انتخابات را مشخص میکند. از سوی دیگر صاحبان کارت الکترال در نهایت رئیسجمهور را مشخص میکنند؛ بنابراین سیستم انتخاباتی آمریکا دو مرحلهای است. برای مثال در دو انتخابات قبل هیلاری کلینتون سه میلیون رأی بیش از ترامپ آورد اما ترامپ کارت الکترال بیشتری داشت و رئیسجمهور شد. در مجموع وقتی از نظرسنجی سخن میگوییم یعنی مردم عادی چه رأیی دادهاند و این در حالی است که مسئله کارت الکترال بسیار تعیینکننده است».[2]
اما این انتخابات برای منطقه غرب آسیا از این جهت اهمیت دارد که رژیم اسرائیل از فرصت این انتخابات استفاده کرده و جنگ را گسترش داده است. هر دو کاندید ریاست جمهوری آمریکا نیز برای بدست آوردن رای یهودیان و لابیهای صهیونیستی امتیازاتی به نتانیاهو داده اند و هیچ فشاری برای کنترل و مدیریت تنش در منطقه،علیه نتانیاهو انجام نشده است.
هر چند پر واضح است که اسرائیل متحد استراتژیک آمریکاست. متحد استراتژیک یعنی هر دو طرف در عالیترین سطح ممکن در همه زمینهها مرتبط باشند. اسرائیل و آمریکا در عالیترین سطح ممکن ارتباط دارند. با این وصف چه ترامپ و چه هریس برنده انتخابات شوند، تمامقد از سیاستهای نتانیاهو حمایت میکنند؛ کمااینکه الان با وجود جنایات بیشمار اسرائیل بایدن تمامقد از این رژیم حمایت میکند.
هریس قول داده است که به حمایت بی دریغ بایدن از اسرائیل ادامه دهد، اما او در درخواستش برای پایان دادن به جنگ و پذیرش رنج فلسطینیان مصرتر بوده است.
با این حال، روشن نیست که پیروزی او زمان جنگهای منطقهی غرب آسیا را کوتاه کند یا نه، اول اینکه بایدن تا پایان ژانویه رئیسجمهور باقی خواهد ماند. میتوان تصور کرد که با تضمین پیروزی دموکراتها، او ممکن است به اسرائیل آزادی عمل بیشتری برای ضربه زدن به ایران و نیروهای مقاومت بدهد؛ یا درعوض اسرائیل ممکن است احساس کند قادر است تا قدرت رو به زوال دولت خود را نادیده بگیرد.
و اگر ترامپ برنده شود چه؟ در مناظره ریاست جمهوری در ماه ژوئیه، او گفت که اسرائیل باید اجازه داشته باشد «کار خود را در غزه تمام کند». همچنین در ۴ اکتبر گفت: « اسرائیل باید به سایتهای هستهای ایران حمله کند».[3]
اما هیچ کدام از این اظهار نظرهای انتخاباتی را نمیتوان کاملاً درست دانست. این مواضع بیشتر برای جلب نظر لابیهای صهیون و یهودیان آمریکاست. بعد از انتخابات بنظر میرسد که دست دولتمردان و سیاستمداران آمریکایی برای فشار بر نتانیاهو و کاهش تنش بازتر باشد. آمریکایی ها به خوبی میدانند که گسترش سطح تنش در منطقهی غرب آسیا سبب افزایش قیمت جهانی نفت و فرآردههای آن مانند بنزین خواهد شد. افزایش قیمت بنزین خود به تنهایی می تواند منجر به بحران های داخلی متعدد در کشورهای غربی و اروپایی شود. آمریکاییها قطعا فراموش نکرده اند که افزایش قیمت بنزین باعث سقوط دولت بوش پدر شد و مشکلات زیادی را برای آمریکا به وجود آورد.
بنابراین یکی از دلایلی که میتوان گفت انتخابات آمریکا حساس است، فارغ از آنکه نتیجه اش پیروزی هریس یا ترامپ باشد. همین مسئلهی جنگ در خاورمیانه وتنشهایی است که رژیم اسرائیل درحال گسترش آن است. اما اینکه واشنگتن انتخاب می کند به رویهی قبلی خود ادامه دهد و رژیم اسرائیل را برای گسترش تنش حمایت کند یا به وضعیت داخلی خود و بحرانهای گسترش تنش در منطقهی غرب آسیا توجه کند و آتش جنگ را بیشتر از این شعله ور نکند، مسئله ای است که پس انتخابات ریاست جمهوری و تحلیف رئیس جمهور جدید آمریکا مشخص خواهد شد.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب