آقای اوربان نخست وزیر مجارستان، که کشورش ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا را به دست گرفته است و او با شعار دوباره اروپای بزرگ فعالیت خود را شروع کرد. در همین راستا آقای اوربان یک سفر دوره‌ای مهم را از اوکراین و روسیه شروع کرد و در آمریکا به پایان رساند.
جاه طلبی اوربان؟
آقای اوربان به سبکی متفاوت سفر خود را به عنوان رئیس دوره‌ای اتحادیه اروپا آغاز کرد. او بر مسئله‌ی مهم اوکراین دست گذاشته است و در تلاش است که بتواند به عنوان یک میانجی نقش مهمی را ایفا کند و بر اعتبار کشور خود یعنی مجارستان بیافزاید. این رویکرد او که با شعاری که برای ریاست کشورش در نظر گرفته است، موجب حساسیت دیگر کشورهای اروپایی شده است. به طوریکه به محض صحبت او با آقای پوتین در روسیه، دیگر اعضای اتحادیه اروپا بیان داشتند که مواضع اوربان موضع رسمی اتحادیه اروپا نیست و حتی سفر او به روسیه را نیز ناخوشایند دانستند. حتی آقای زلنسکی رئیس جمهور اوکراین هم موضع گیری داشت و بیان داشت که اوربان نمی‌تواند یک میانجی باشد زیرا اروپا یک کشور نیست و مواضع او، نگاه همه‌ی اعضای اتحادیه اروپا نیست[1].
با این حال که اروپا و آمریکا از این اقدام اوربان استقبال نکردند، اما او بر موضع خود باقی ماند و از روسیه دیدار کرد. این دیدار بر چارچوب دیدار دو جانبه یا از سوی اتحادیه اروپا برای هر دو کشور روسیه و مجارستان ارزشمند بود. زیرا مجارستان به دنبال ایفای نقش مستقل در ساختار نظام بین الملل است و این دست دیدارها برای آنها اعتبار لازم را به همراه خواهد داشت. در کنار آن مجارستان با روسیه روابط اقتصادی نزدیکی دارد و درباره‌ي جنگ اوکراین نیز با رویکرد روسیه همسو است. این موارد سبب شده است که اروپا به مجارستان چندان اعتماد نداشته باشد و همواره نگران کارشکنی این کشور در تصمیم گیری ها برای کمک به اوکراین شود، موضوعی که بارها نیز اتفاق افتاد. در واقع سفر به روسیه بیش از آنکه بخاطر طرح صلح باشد می تواند یک دیدار دوجانبه در راستای منافع دو کشور باشد که مجارستان و روسیه را بیشتر به یکدیگر نزدیک کند.
در ادامه‌ی سفر دوره‌ای آقای اوربان، او به چین سفر کرد. بازهم این سفر با انتقادات اروپایی‌ها و نگرانی آمریکایی‌ها همراه بود. در این سفر آقای اوربان از طرح ۶ماده‌ای صلح چین و برزیل استقبال کرد و آن را یک راه حل مناسب دانست. در این سفر نخست وزیر مجارستان چین را یک قدرت کلیدی و مهم در نظام بین الملل دانست و روابط خود را با آقای شی گرم توصیف کرد[2].
این دیدار برای هردو طرف از اهمیت برخوردار بود، مجارستان به سرمایه گذاری چین در کشورش نیاز دارد و طبق برنامه ریزی‌ها چیزی قریب۲۵هزار شغل با سرمایه گذاری چین در این کشور ایجاد خواهد شد. در کنار آن چین می تواند از طریق مجارستان برخی قوانین تجاری اروپا را دور بزند و هم چنان به بازار اروپا دسترسی داشته باشد. این موضوع برای چین حائز اهمیت است زیرا آنها برای عبور از بحران اقتصادی باید در حوزه‌های فناوری سرمایه گذاری و ارز آوری داشته باشند و مجارستان یک هدف ایده آل برای آنهاست.
بنابراین آقای اوربان با درک این مسئله و درک نیاز متقابل بدون توجه به اعتراضات اروپا و آمریکا و در چارچوب منافع ملی کشورش تصیمات جاه‌طلبانه‌ای را گرفته است که می تواند در آینده برای او و کشورش عواقب مثبت و منفی ماندگاری داشته باشد. او هرچند به بهانه ي طرح صلح روسیه و اوکراین به چین رفت و به دنبال ایفای نقش مهم در این زمینه بود، اما وقتی دید که چندان با اقبال مواجه نشد، مذاکرات دوجانبه را با رهبران روسیه و چین پیش برد تا بتواند به اهداف مد نظر قرارداد‌های دو جانبه دست یابد.
او پس از چین به واشنگتن رفت و در نشست سران ناتو شرکت کرد، جایی که رهبران ناتو تقریبا با او مخالف بودند و برنامه‌های آنها در حمایت از اوکراین و تقویت این کشور بود. در واقع این اقدام ناتو به روسیه این پیام روشن را ارسال کرد که ناتو به حمایت از اوکراین ادامه می دهد و حتی چین و مجارستان هم باید این موضوع را در نظر بگیرند که صلح فقط از طریق شرق نمی‌گذرد و باید منافع غرب و به ویژه ایالات متحده را هم در نظر گرفت[3].
در نتیجه جاه طلبی اول آقای اوربان در قامت ریاست اتحادیه اروپا چندان موفقیت آمیز نبود و او توانست صرفا در راستای منافع ملی کشورش گام بردارد و برای ایفای نقش بزرگتر و مهم تر در نظام بین الملل به نظرمی‌رسد که باید بیشتر صبر کند و بتواند بهتر با قدرت های بزرگ غربی ارتباط برقرار کند تا شاید به آنچه که در ذهن دارد برسد.
713
نظر
ارسال نظر برای این مطلب