ترکیه از جمله کشور های اسلامی است که ادعای آن را دارد شعار های حمایت از آرمان فلسطین را یکی از اصول سیاست های خود در منطقه قرار داده است . با این وجود علی رغم تلاش بسیاری که دولت این کشور در سال های اخیر کرده تا با کمک های مالی و تبلیغات رسانه‌ای ، ظاهراً خود را در کنار و حامی ملت فلسطین نشان دهد اما در حال حاضر شواهد بیانگر آن است که آنکارا در مواضع عملی با شعار های خود فاصله زیادی گرفته است . [۱]
واقعیت این است که از ابتدا پرونده فلسطین از سوی آنکارا بعنوان یک ابزار سیاسی یا حتی اهرم فشار برای دریافت امتیازات سیاسی و اقتصادی از غرب به عنوان یک گزینه اصلی مطرح بوده است .
شاید میشد زمانی نخستین اشتباه اردوغان را با تحلیل‌های سیاسی توجیه کرد یا از کنار آن گذشت اما تکرار و اصرار بر آن بویژه در تحولات مختلف منطقه ای جای تردیدی را باقی نمی‌گذارد که سیاست های آنکارا در قبال فلسطین بیشتر تاکتیکی و در راستای کسب منافع بیشتر صورت گرفته است . [۲]
رجب طیب اردوغان به عنوان یکی از قدرتمند ترین رهبران دولت های اسلامی دو دهه اخیر همواره از مسئله فلسطین برای کسب و افزایش پرستیژ بین‌المللی خود بهره برده است . آرمان آزادی فلسطین یکی از ارکان سیاست گذاری خارجی دولت ترکیه بوده است که البته تنها هدف آن اسطوره سازی و الگو سازی از رهبر این کشور یعنی رجب طیب اردوغان بوده است . [۳]
طی سال های گذشته و بعد از ماجرای کشتی مرمره روابط آنکارا با تل آویو فراز و فرودهای بسیاری داشته است . اردوغان که زمانی به دلیل اتفاقاتی که برای کشتی مرمره افتاد با فریاد رییس رژیم صهیونیستی را در اجلاس داووس محکوم کرد حالا به صورت آشکار دست دوستی خود را به سمت اسراییل دراز کرده است.
آنکارا در حال حاضر از بحران های اقتصادی مختلف رنج می برد و اردوغان راه حل این مشکلات را بهبود روابط آنکارا – تل آیو می داند . اردوغان از این رو سران رژیم اشغالگر قدس را دعوت به بهبود و تقویت روابط با ترکیه می کند . دعوت ” اسحاق هرتسوگ” رئیس رژیم صهیونیستی به ترکیه و فرستادن وزیر خارجه ترکیه به تل آویو همه در راستای همین هدف انجام شده است . در واقع آنکارا در سرزمین های اشغالی به دنبال اقتصاد است زیرا روابط امنیتی و اطلاعاتی آنکارا – تل آویو همان گونه که اردوغان اعلام کرده ، قطع نشده بود .
از طرفی چشم ترکیه به گاز به سرقت رفته فلسطین است و تلاش می کند این گاز از خاک ترکیه به اروپا منتقل شود تا آنکارا به عنوان معبر و گذرگاه انرژی از شرق به غرب به یک امتیاز ژئوپلتیک دست یابد و در کنار دریافت گاز ارزان از رژیم صهیونیستی ، سالانه میلیاردها دلار نیز حق عبور گاز بگیرد .
علاوه بر آن ترکیه در تلاش است تا با گردشگری و تجارت دروازه ای برای تقویت و استحکام روابط با صهیونیست ها باز کند ، این در حالی است که حجم روابط تجاری میان آنکارا و تل آویو از مرز ۴ میلیارد دلار در سال عبور کرده است .
در این بین تنها ملت فلسطین است که از عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی و وجه قانونی دادن به اشغالگران ضرر می کند . هر چند آنکارا سعی دارد فلسطینی ها را متقاعد کند که عادی سازی روابط با اشغالگران به سود ملت فلسطین است اما ملت و مقاومت فلسطین ، هرگونه عادی سازی روابط با اشغالگران را محکوم و رد می کنند . ملت فلسطین عادی سازی و عادی انگاری روابط ترکیه با اشغالگران را نمی پذیرد ؛ همان طور که عادی سازی روابط امارات، بحرین ، اردن ، مصر ، سودان و مغرب را تا کنون نپذیرفته است . [۴]
نظر
ارسال نظر برای این مطلب