رسانه‌های صهیونیستی و منابع ارشد در تل‌آویو یک سال بعد از امضای توافق‌های عادی‌سازی با رژیم‌های عربی به شکست این پروژه اعتراف می‌کنند.
به گزارش پایگاه اینترنتی رأی الیوم، یک سال بعد از گذشت امضای توافق‌نامه‌های عادی سازی میان برخی رژیم‌های عربی با رژیم اشغالگر صهیونیستی، اعتراف به شکست این توافق‌ها در گزارش‌های رسانه‌های صهیونیستی به وضوح دیده می‌شود و این رسانه‌ها وضعیت سردرگمی اسرائیل از نتایج توافق‌های عادی سازی را بازتاب می‌دهند.
سپتامبر سال گذشته میلادی، کشورهای امارات متحده عربی و بحرین تحت حمایت و نظارت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا به شکل رسمی توافق‌های عادی سازی روابط با رژیم اشغالگر صهیونیستی را در کاخ سفید امضا کردند و پس از آن نیز کشورهای آفریقایی مغرب و سودان تحت شرایطی که آمریکا برای آنها تعیین کرده بود به قطار سازش با اشغالگران صهیونیست پیوستند. البته برخی کشورهای عربی دیگر در حوزه خلیج فارس و از جمله عربستان سعودی علی‌رغم علنی نکردن روابط خود با رژیم صهیونیستی از سال‌ها قبل مناسبات محرمانه با این رژیم دارند.
اما درباره نتایج توافق‌های سازش میان کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی بعد از گذشت یک سال، «گیلی کوهن» تحلیلگر امور سیاسی در تلویزیون رسمی رژیم صهیونیستی با استناد به مواضع منابع ارشد تل‌آویو، شروع به ارزیابی این توافق‌ها و نتایج آنها طی یک سال گذشته کرد.
این تحلیلگر صهیونیست اظهار داشت که در سپتامبر ۲۰۲۰ اتفاقی که در کاخ سفید افتاد و تصاویر امضای توافقنامه‌های عادی سازی میان کشورهای عربی با اسرائیل، انگار متعلّق به یک دنیای دیگر بود. در آن زمان، «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر سابق اسرائیل اشتیاق زیادی برای این توافقنامه‌ها داشت اما اکنون مقامات کابینه اسرائیل و فضای عمومی کاملاً تغییر کرده و باید یک بار دیگر حوادث ماه‌ها و سال‌های گذشته را مورد بررسی قرار دهیم.
وی افزود: در حالی که «نفتالی بِنِت» نخست وزیر اسرائیل اولین سفر رسمی خود را به ایالات متحده به تازگی انجام داده، تنها یک سال قبل از آن نتانیاهو در تالار کاخ سفید مقابل دوربین‌ها از امضای توافقنامه‌های عادی سازی با کشورهای عربی خبر داده و آن را یک دستاورد برای خود دانست.
کوهن در عین حال به نقل از منابع ارشد تل‌آویو تأکید کرد که مزایای توافقنامه‌های عادی سازی برای اسرائیل در مقایسه با آن چیزی که انتظار می‌رفت بسیار کم است. بعد از آنکه همه طرف‌ها امیدهای زیادی به این توافق‌نامه‌ها بسته بودند، در یک سالی که گذشت ،یعنی از سپتامبر ۲۰۲۰ تا آگوست ۲۰۲۱، فضای عمومی به شکل قابل توجهی تغییر کرده و البته این تغییر تنها منحصر به تغییر دولت در آمریکا و کابینه اسرائیل نیست؛ فضای عمومی با احساسی شبیه به انزجار اشباع شده است. با وجود اینکه نزدیک به یک‌چهارم میلیون اسرائیلی به دبی و ابوظبی رفت و آمد و در آنجا جشن برپا می‌کنند، اما به نظر می‌رسد گسترش تفاهم‌نامه‌های مالی و همچنین همکاری‌های امنیتی بسیار دشوار باشد؛ به ویژه در شرایطی که همه مشغول مقابله با پیامدهای اپیدمی کرونا هستند.
نکته قابل توجه در اظهارات همه تحلیلگران و کارشناسان صهیونیست این است که در ارزیابی‌ها و مقالات خود سعی می‌کنند مواضع ملت‌های عربی که تماماً هر گونه عادی سازی با رژیم صهیونیستی را رد می‌کنند نادیده بگیرند. این در حالی است که ملت کشوری مانند مصر بعد از گذشت بیش از ۴۰ سال از امضای توافق صلح این کشور با رژیم صهیونیستی، همچنان هرگونه مناسبات با این رژیم را رد می‌کنند و خواستار لغو توافقنامه مذکور هستند. این موضوع همچنین درباره مردم اردن نیز صدق می‌کند.
اما مرکز پژوهش‌های امنیت داخلی رژیم صهیونیستی وابسته به دانشگاه تل‌آویو در گزارش استراتژیک جدید خود که به چالش‌های پیش روی توافق‌های عادی سازی این رژیم با کشورهای عربی و مسائلی که بر سرعت و پیشرفت این توافق‌ها تأثیر می‌گذارد اشاره داشت اعلام کرد که یکی از برجسته‌ترین چالش‌ها در مسیر توافق‌های عادی‌سازی کشورهای عربی با اسرائیل موضع افکار عمومی اعراب است و همانند اتفاقی که در توافق صلح اسرائیل با مصر و اردن رخ داد، ملت‌های عربی موضع محافظه‌کارانه علیه اسرائیل دارند و دشمن آن هستند.
این مرکز همچنین تأکید کرد که این توافق‌های عادی سازی تاکنون نتوانسته چالش‌های استراتژیکی که اسرائیل با آن مواجه است را حل کند.