طی روزهای گذشته سه اتفاق مهم در مورد مسئله‌ی اوکراین رخ داده است.
اول، ولادیمیر زلنسکی که برای امضای توافق با دونالد ترامپ درخصوص بهره‌برداری از معادن کمیاب اوکراین راهی کاخ سفید شده بود و بیشتر رسانه‌ها از جمله فاکس نیوز و نیویورک تایمز آن را محتمل و قریب الوقوع می‌دانستند، در نهایت بدون هیچ دستاوردی کاخ سفید را ترک کرد.
دوم،نخست‌وزیر بریتانیا روز شنبه ۱ مارس (۱۱ اسفند) با ولودیمیر زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین یک روز بعد از مشاجره لفظی شدید دونالد ترامپ و زلنسکی، دیدار کرد. پس از این دیدار بریتانیا اعلام کرد که یک وام ۲.۲۶ میلیارد پوندی (معادل ۲.۶ میلیارد یورو) برای تأمین خریدهای نظامی به کی‌یف ارائه خواهد داد.
سوم، یکشنبه 2 مارس (12 اسفند) بیش از ده ها تن از سران کشورهای غربی و همچنین رهبران اتحادیه اروپا و ناتو برای رایزنی در مورد اوکراین به نشست لندن رفتند، در این اجلاس طرحی چهار مرحله‌ای برای خاتمه جنگ در اوکراین به شرح ذیل مطرح شد:
ادامه ارسال کمک‌های نظامی به اوکراین تا زمانی که جنگ ادامه دارد و افزایش فشار اقتصادی بر روسیه؛
هرگونه صلح پایدار باید حاکمیت و امنیت اوکراین را تضمین کند و اوکراین باید در هر مذاکراه صلحی حضور داشته باشد؛
در صورت دستیابی به توافق صلح، هدف رهبران اروپایی جلوگیری از هر گونه تهاجم مجدد روسیه به اوکراین خواهد بود؛
«ائتلافی از داوطلبان» برای دفاع از اوکراین و تضمین صلح در این کشور تشکیل خواهد شد.
این اتفاقات و پس از آن برگزاری نشست صلح اوکراین در لندن و پس از آن تماس تلفنی نخست وزیر انگلیس با ترامپ و تاکید بر لزوم دستیابی به صلحی پایدار و تضمین امنیت اوکراین، نشان می دهد که دولت ترامپ تصمیم نهایی خود برای قطع حمایت ها از زلنسکی گرفته و در این شرایط بریتانیا سعی دارد که رهبری ناتو برای حمایت از اوکراین را در دست بگیرد. البته بریتانیا در این مسیر به حمایت آمریکا نیاز دارد چرا که با وجود ضعف های نظامی و تنگناهای اقتصادی، نمی تواند به صورت کامل از اوکراین حمایت کند.
در حال حاضر، دو بحث در حال وقوع است: یکی در مورد تامین مالی بازسازی اقتصادی و دیگری در مورد تضمین امنیت خارجی اوکراین؛ اما مشکل این است که این بحث ها به طور جداگانه پیش می رود، هرچند که این مسائل ارتباط نزدیکی با هم دارند. تضمین های امنیتی به همان اندازه که برای امنیت مردم اوکراین حیاتی است برای بهبود اقتصادی این کشور نیز حیاتی است. به این دلیل که کمک های رسمی نمی تواند برای همیشه اقتصاد را تامین مالی کند. سرمایه گذاری خصوصی مورد نیاز خواهد بود. اما اگر امنیت نامطمئن باشد، سرمایه گذاری خارجی وارد نخواهد شد. در واقع، خود اوکراینی ها نیز سرمایه گذاری نخواهند کرد.
بر این اساس بنظر می رسد که بریتانیا در این مسیر به دنبال متقاعد کردن آمریکا برای تضمین امنیت اوکراین است. استارمر در نشست خبری که پس از نشست لندن درباره‌ی اوکراین انجام شد به این موضوع اشاره کرد و گفت: «طرح نیروهای ائتلاف برای صلح اوکراین، برپایه حمایت آمریکا برنامه ریزی شده است. در همین راستا، شامگاه گذشته با رئیس جمهور آمریکا درباره این طرح صحبت کردم.»
او در پاسخ به سوالی درباره جدال لفظی ترامپ و زلنسکی در کاخ سفید و «غیرقابل اعتماد بودن آمریکا به‌عنوان یک شریک» و احتمال تنها بودن اروپا گفت: «آمریکا یک شریک غیرقابل اعتماد نیست. آمریکا همواره یک شریک قابل اعتماد برای انگلیس بوده است. هیچ کشوری به نزدیکی انگلیس و آمریکا نیست.»
اما حقیقت آن است که با توجه به برخورد ترامپ با زلنسکی و بالا گرفتن تنش ها در این رابطه، امکان حصول توافق بر سر نحوه حمایت از اوکراین بین اروپا و آمریکا عملاً از بین رفته است. امریکا قصد دارد که با دیپلماسی نزدیک با روس ها و هزینه کردن زلنسکی، مانع از نزدیکی بیش از حد چین و روسیه شود و از آنجا که ترامپ فردی معامله گر است، این ترس ملموس در میان متحدان ایالات متحده در اروپا وجود دارد که ترامپ با هر معامله‌ای با رهبر روسیه جدول را برای جنگی بدتر در آینده آماده کند و پوتین را وسوسه کند تا بخشی دیگر از اروپا - شاید کشورهای بالتیک - را به تسخیر درآورد.
همچنین بنظر می رسد در صورتی که اختلافات بر سر حمایت از اوکراین بین آمریکا و انگلیس حل نشده باقی مانده بماند و همچنین در صورت عدم همراهی استارمر با خواسته های ترامپ در مورد اوکراین، وضعیت اقتصادی انگلیس می تواند دستخوش تحولات منفی زیادی شود و ترامپ اقدامات تعرفه ای را علیه محصولات انگلیسی وضع کند. این احتمال نیز وجود دارد که ترامپ برخوردی مشابه با زلنسکی را با مقامات انگلیس انجام دهد چرا که اختلافات بر سر حمایت از اوکراین حل نشده باقی مانده است.
1552
نظر
ارسال نظر برای این مطلب