اعدام و حتی اعدام دسته‌جمعی چیز عجیب و بی‌سابقه‌ای در تاریخ رژیم آل‌سعود نیست، اما می‌توان گفت که اعدام ۸۱ نفر بی‌سابقه است. علاوه بر اینکه نصف افراد اعدام شده در سنین پایین هستند، باید گفت که اتهامات کلی عنوان شده از سوی بیانیه وزارت کشور این رژیم نظیر «تروریسم و افکار و عقاید انحرافی»، «گام‌های شیطانی» و «افکار انحرافی» چیزی نیست که بشود در دادگاهی سند و مدرکی برای آن ارائه کرد و حتی همین بیانیه نیز اعتراف صریح و علنی این رژیم است به اینکه جوانان اعدام شده به خاطر عقایدشان اعدام شدهاند نه چیز دیگری. از این جهت، کشتار ۸۱ نفر به دست رژیم آل‌سعود را باید قتل عام دسته‌جمعی دانست تا اعدام بر مبنای موازین قابل قبول حقوقی، اما به نظر می‌رسد که امریکا و انگلیس حاضرند از این قتل‌عام چشم‌پوشی کنند.
ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه امریکا، در جلسه مطبوعاتی روز سه شنبه حاضر نشد به پرسش‌های خبرنگاران در خصوص این قتل‌عام پاسخ دهد و تنها به این حرف کلی و مبهم اکتفا کرد که «ما درباره نگرانی‌های حقوق بشری خود با آن‌ها صحبت کرده‌ایم.» معلوم است که جو بایدن، رئیس‌جمهور امریکا، به رغم وعده‌های انتخاباتی‌اش برای پایبندی به معیار‌های حقوق بشری و مخصوصاً فشار بر آل‌سعود برای رعایت این معیارها، حالا که وقت عمل رسیده کلی‌گویی می‌کند و حاضر نیست حتی انتقاد لفظی از این قتل عام بکند. بدتر از واکنش بایدن را باید واکنش بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلیس دانست که حتی در همان حد ابهام‌گویی پرایس حرفی نزده و حتی درست دو روز بعد از آن قتل عام عازم ریاض شده تا بر حمایتش از حکام ریاض تأکید کرده باشد. شاید بهترین تفسیر از این اقدام جانسون را کمپبل مک‌دیارمید در روزنامه تلگراف به این صورت نوشت: «بوریس جانسون امروز به عربستان سعودی سفر می‌کند و احتمالاً محاسبه کرده که مجازات یک مستبد برای شروع جنگ در اروپا مستلزم ایجاد آرامش با مستبد دیگری در خاورمیانه است!»
اشاره مک‌دیارمید به جریان اروپا و جنگ بین روسیه و اوکراین و ارتباط آن به این سفر جانسون بی‌وجه نیست. واقعیت این است که امریکا و بریتانیا سردمدار مجازات‌های اقتصادی علیه روسیه هستند و با وجود اینکه کشور‌هایی مثل آلمان و مجارستان در اتحادیه اروپا مخالف تحریم صادرات نفت، گاز و زغال سنگ روسیه بودند، اما امریکا این تحریم را وضع کرد و بریتانیا هم از آن تبعیت و هر دو به کشور‌های اروپایی فشار می‌آورند که در این خصوص از آن‌ها پیروی کنند. با این حال، پیامد منفی تحریم انرژی روسیه خیلی زود خودش را نشان داد و برای مثال، قیمت بنزین در امریکا و طی همین مدت افزایش ۴۵ درصدی داشت و هر گالن ۴ دلار در اوج رکود اقتصادی ۲۰۰۸ را هم پشت سر گذاشت و انتظار می‌رود که بیش از ۵ دلار در هر گالن بشود. این افزایش قیمت در امریکا قابل‌توجه است، زیرا تورمی را تجربه می‌کند که طی ۴۰ سال گذشته بی‌سابقه است و به گفته یک صاحب رستوران در ایالت آریزونا به شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان، قیمت‌های مواد غذایی به شدت افزایش یافته و برای مثال، پنیر که معمولاً ۹ دلار بوده را حالا به قیمت ۱۵ دلار و ۴۶ سنت می‌خرد. هرچند که وضعیت در بریتانیا به وخامت امریکا نیست، اما انتظار می‌رود که تحریم انرژی روسیه به زودی تأثیرات منفی خود را بر کل قاره اروپا نشان بدهد و بریتانیا نیز مصون از آن نیست. به این جهت است که بایدن و جانسون به شدت به دنبال افزایش تولید نفت دیگر تولید‌کنندگان هستند تا با عرضه بیشتر به بازار، قیمت نهایی بنزین برای مصرف‌کننده در امریکا کاهش یابد و بر کاهش قیمت کالا‌ها نیز تأثیر بگذارد. گفته می‌شود که کاخ سفید هیئت‌هایی را عازم ونزوئلا و عربستان کرده تا آن‌ها را به افزایش تولید ترغیب کند، اما تا حالا موفقیتی به دست نیاورده و حتی سعودی‌ها پیام داده‌اند که به تعهدات خود در قالب اوپک پلاس پایبند می‌مانند. این بدان معنا است که سعودی‌ها متوجه اهرم فشار نفتی خود هستند و حالا بایدن و جانسون با نادیده گرفتن قتل عام آن‌ها در روز شنبه، تسلیم این اهرم فشار شدهاند و حتی شخص بایدن عازم ریاض شده تا به هر نحو که شده حکام سعودی و به خصوص محمد بن‌سلمان، ولیعهد و حاکم واقعی عربستان، را راضی به افزایش تولید نفت کند. این اقدام بدان معنا است که امریکا و بریتانیا نه تنها از قتل عام سعودی‌ها چشم‌پوشی می‌کنند بلکه حاضرند به آن جایز‌ه هم بدهند تا اندکی شیر نفت خود را شل کند.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب