طی هفته های گذشته درحالی آمریکا خواستار حذف جمهوری اسلامی ایران از کمیسیون «وضعیت زنان» سازمان ملل شد که خود این کشور را می توان بزرگترین ناقض حقوق زنان و بانی شرایط ناعادلانه آنان در بازار کار و تبعیض علیه زنان نامید.به‌رغم ظاهر قضیه که همواره دولت‌های امریکایی تلاش کرده‌اند چهره‌ای زیبا و نمادین از وضعیت زنان در کشورشان به نمایش بگذارند ولی با کمی بررسی در مورد این مهم شاید ابعاد تازه‌ای از آن آشکار شود.
با یک جست‌و‌جوی ساده در صفحات اینترنتی شاید مطالب بسیار زیادی از شکایات سازمان‌های مدافع حقوق زنان و نیز نهادهای حقوق بشری به چشم بخورد که در آن از تجاوز و اعمال خشونت علیه زنان آمریکائی و تبعیض بین آنان سخن به میان آمده است.شاید از همین روی بوده است که سازمان دیده‌بان حقوق بشر برای توصیف وضعیت ایالات متحده از عبارت “عقب‌گرد آمریکا در حقوق بشر” در سال ۲۰۲۰ به استفاده نموده است. طبق گزارش‌هایی که در سال‌های اخیر و به صورت پیاپی در مؤسسه تامسون صورت گرفته است امریکا همواره در بین ۱۰ کشور نخست ناامن برای زنان در جهان قرار دارد. این آمار و داده‌های مربوط به آن به‌رغم فاش شدن ابعاد مختلف آن برای حدود یک دهه بدون تغییر مانده و به هیچ عنوان کاهش نداشته است.اتحادیه آزادی‌های شهروندی آمریکا در توصیف شرایط ناعادلانه زنان در بازار کار می‌گوید: در ازای هر دلاری که به مردان پرداخت میشود، زنان تنها ۷۸ سنت دریافت می‌کنند. بسیاری از آن ها پس از بارداری از محل کار اخراج می‌شوند و پیشرفت شغلی‌شان محدود است. درهمین خصوص در گزارش سنای آمریکا که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد از لفظ “مجازات مادران“ یاد شده است! در این گزارش آمده: «زنان بعد از زایمان باید مجازات مادر شدن را تحمل کنند».[۱] گروه اعزامی سازمان ملل به آمریکا برای بررسی وضعیت تبعیض علیه زنان در سال ۲۰۱۵ از نقض گسترده حقوق زنان خبر داد و اعلام کرد زنان فقیر، سرخپوست، آفریقایی‌تبار و لاتین تبار وضعیت به مراتب بدتری دارند. به زعم کارشناسان سازمان ملل، وضعیت بهداشت و درمان زنان نیز در ایالات متحده نامناسب است و طبق آمارها طی دو دهه اخیر، مرگ و میر مادران باردار ۱۳۶ درصد افزایش یافته است .[۲]
همچنین درکنار وضعیت وخیم زنان از بعد سلامتی و اجتماعی در بعد اقتصادی نیز بسیاری از حقوق اولیه آنان پایمال می گردد.به عنوان مثال با اینکه بیش از نیم قرن از تصویب قانون پرداخت برابر در آمریکا می‌گذرد اما هنوز زنان آمریکایی با یک فاصله قابل‌توجهی از مردان همکار خود نسبت به دریافت حقوق قرار دارند و این درحالی است که تبعیض “جنسیتی و نژادی” در جامعه آمریکایی هر روز تشدید میشود. شاید ایالات متحده تنها کشوری در دنیا باشد که به کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان پیوسته اما با قلدری هرچه تمام آن را تصویب و اجرا نکرده است.
در نمودار زیرکه برگرفته از داده های منتشر شده در سایت استاتیستیکا[۳] به عنوان مرجعی بین المللی جهت ارائه آمار و داده های جهانی فعال است به وضوح فاصله دریافتی کمتر زنان،علی الخصوص زنان رنگین پوست از مردان سفیدپوست مشخص می باشد.بدین صورت که در بازار کار آمریکا یک زن لاتین تبار حداکثر ۵۸درصد دریافتی یک مرد سفیدپوست را بدست خواهد آورد،یعنی چیزی نزدیک به نیمی از دریافتی یک مرد سفید پوست در همان وضعیت مشابه و این می تواند به عنوان اولین نقض حقوق و تبعیض سیستماتیک علیه زنان در ایالات متحده نام بگیرد.
در موردی دیگر،در تحقیقات انجمن مطالعات حقوق بشر چین مشخص گردید ، زنان آمریکایی “از تبعیض طولانی مدت، سیستماتیک، گسترده و نهادی چه به صورت علنی و چه پنهان” رنج می برند.این تحقیقات به صورت مستقل و گسترده ای به نقض حقوق زنان در زمینه اشتغال، دستمزد و پیشرفت شغلی و همچنین موارد مکرر آزار و اذیت جنسی و خشونت در محل کار در جامعه آمریکای امروز اشاره می کند.[۴]در گزارشات ارائه شده توسط سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا،داده هایی ارائه میشود که براساس آن طی سال های اخیر از هر چهار زن در ایالات متحده دست کم یکی از آنان قربانی خشونت خانگی بوده است.[۵]
در شکل زیر میانگین قربانین خشونت خانگی در طی سال ۲۰۲۱ را نشان داده است که بیانگر میزان بالای خشونت بر علیه زنان در جامعه آمریکاست،اعدادی که هیچگاه رسانه های تحت حاکمیت جریان سلطه اجازه بیان آن را نداده و نخواهند داد.
در عین حال به گزارش دیده‌بان حقوق بشر، شمار زندانیان زن آمریکایی طی سه دهه اخیر ۷۰۰ برابر شده است.[۶]همین موضوع به تنهائی نشان دهنده عمق فساد در بین جوامع آمریکائی علی الخصوص زنان هم هست،چراکه همزمان با افزایش جرم و جنایت نقض گسترده حقوق زنان هم اتفاق خواهد افتاد.
تمام موارد ذکر شده را میتوان به نوعی با عنوان «عقب‌گرد و کارنامه سیاه آمریکا در حقوق زنان» که سازمان دیده‌بان حقوق بشر برای توصیف ایالات متحده در سال ۲۰۲۰ به کار برده است،توصیف نمود.چراکه جامعه امروزی ایالات متحده به صورت گسترده با نابرابری و تبعیض و همچنین نقض سیستماتیک حقوق زنان روبروست،حال در این شرایط که مقامات آمریکائی به خوبی به آن آگاه هستند و تمام این موارد را دیده و دائماً درصدد انکار آن بوده اند به دنبال ادامه سیاست های فریبکارانه خود،اقدام به فرافکنی نموده و با ژستی عدالتجو،سعی در محکومیت کشورمان در محافل بین المللی دارند.درصورتی که اگر نهادهای بین المللی از زیر بار وابستگی به آمریکا خارج میشدند و به صورت مستقل و عادلانه به مشکلات جوامع غربی می پرداختند،امروز دولت و جامعه آمریکا به عنوان بزرگترین ناقضان حقوق بشر و زنان می بایستی نه تنها از محافل بین المللی اخراج می شد بلکه برای این حجم دروغ و ریاکاری در دادگاه های صالح و عادل محاکمه میشده و در دنیا به عنوان بزرگترین ناقض حقوق زنان ترد می شده است ولی صدافسوس که بیشتر سازمان ها و نهادهای بین المللی به ابزاری تبدیل شده اند تا قدرت های سلطه گر غربی با استفاده از آنها ضعف ها و مشکلات خود را پنهان کرده و با اعمال فرافکنی اقدام به پنهان کردن حقیقت و تطهیر چهره ظاهری خود نمایند.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب