54
کابینه سی و پنجم اسرائیل موجب پایان نخست وزیری نتانیاهو شد که بیشتر از ده سال ادامه داشت، حال این روزها صحبت از پایان حیات کابینه و کنست کنونی است و مانند قبل مهمترین مدعی نخست وزیری نتانیاهو است.
دولت ائتلافی بنت و لاپید که به تازگی اولین سالگرد تشکیل دولت ائتلافی را جشن گرفته بودند، به صورت رسمی اعلام کردند که برای انحلال ائتلاف توافق کرده اند. بر همین اساس، در ماه‌های پیش رو برای تعیین کابینه جدید رژیم صهیونیستی، مجددا در سرزمین های اشغالی انتخابات برگزار خواهد شد.
بر اساس گزارش رسانه های عبری زبان، پیش‌نویس قانون انحلال کنست رژیم صهیونیستی با رای ۱۱۰ نماینده کنست به تصویب رسید. بر این اساس، سریال برگزاری انتخابات زود هنگام در سرزمین های اشغالی همچنان ادامه پیدا خواهد کرد و پنجمین دور انتخابات سیاسی اسرائیل در چهار سال اخیر در سرزمین های اشغالی برگزار خواهد شد.
فرار از مشکلات با انتخابات
ساختار سیاسی در رژیم صهیونیستی منحصر به خود این رژیم است و شبیه هیچ فضای مرسومی نیست، ساختار برخاسته از پارلمان و با محوریت آن و انتخاب احزاب از سوی شهرک‌نشینان و در ادامه حاکمیت نیمه محکم حزب بر نمایندگان در کنار تعدد احزاب و نبود اکثریت در یک جناح ثابت و قوانین ویژه، موجب وضعیتی شده است که گاه یک فرد ۹ سال مداوم کرسی نخست وزیری را در دست خود نگه می دارد و گاه مانند شرایط کنونی چهار انتخابات متوالی به نتیجه نمی رسد و فضای سیاسی رژیم صهیونیستی وارد دوره آمادگی برای برگزاری پنجمین انتخابات میشود.
اصولا انحلال پارلمان در شرایطی صورت می گیرد که وضعیت سیاسی به یک گره ناگشودنی برخورد کرده باشد و برای شروعی دوباره به انتخابات جدید روی آورند تا همه امور مجددا از آغاز ساخته شود.
در سرزمین های اشغالی این وضعیت قدری متفاوت است و بسیار بیشتر شاهد گره خوردگی در مسائل سیاسی هستیم. بعد از سه انتخابات متوالی که در عمل منجر به تشکیل دولت نشده و یا دوام ناچیزی داشتند، جریان سیاسی مخالف نتانیاهو در رژیم صهیونیستی توانست با گردهم آوردن احزابی که وجه اشتراک اصلی آنان مخالفت با بنیامین نتانیاهو، پدرخوانده پیر نظام سیاسی رژیم صهیونیستی بود، ائتلاف و کابینه جدید را تشکیل دهد.
طیف تشکیل دهنده این ائتلاف شامل راست های تندرو، راست های سکولار، راست های میانه رو، چپ های میانه رو، چپ های تندرو و عرب ها بود، هشت حزب که هرکدام بین ۴ تا ۱۷ کرسی بدست آوردند، دولت جدید را با نام دولت “ائتلافی تغییر” تشکیل داده و ریاست این کابینه به صورت چرخشی میان نفتالی بنت و یائیر لاپید تقسیم شد.
نام و تعداد کرسی احزاب تشکیل دهنده دولت ائتلافی، عبارت بود از : حزب یش عاتید به رهبری یائیر لاپید با ۱۷ کرسی، حزب کارگر به رهبری مراو میکائیلی با ۷ کرسی، حزب آبی سفید به رهبری بنی گانتس با ۸ کرسی، حزب مرتس به رهبری نیسان هوروویتز با ۶ کرسی، حزب یمینا به رهبری نفتالی بنت ۷ کرسی، فهرست مشترک عربی به رهبری منصور عباس با ۴ کرسی، امید تازه به رهبری گیدئون سار ۶ کرسی و اسرائیل بیتنا به رهبری آویگدور لیبرمن با ۷ کرسی.
کابینه بنت، ائتلاف چندپاره
سرنوشت ائتلاف حاکم رژیم صهیونیستی از همان ابتدا با قمار بزرگی گره خورده بود، ورود عرب ها به ائتلاف موضوعی نبود که سبد رای راستگرای نفتالی بنت آن را تحمل کنند، گناهی که بزرگتر از همراهی با چپ ها و نخست وزیر کردن لاپید در ذهن طرفداران بنت جلوه کرد، جالبتر آنکه نفتالی بنت در ایام برگزاری انتخابات بر انجام ندادن سه مورد فوق تعهد کرده بود، بنت با رای راستگرایان به کنست راه پیدا کرده بود و با این حساب به نوعی به طرفداران خود خیانت کرده بود، در برخی از مناطق که حزب متبوع بنت، بالاترین رای را آورده بود، در این روزها به شدت منفور شده است و ورود بنت به آن مناطق حاشیه ساز شد و به شدت مورد توهین قرار گرفت، هرچند این موضوع برای بنت تکراری شده بود.
نخست وزیری که دیگر نخست وزیر پیشین نامیده می شود در میان حزب و حتی دفتر خود نیز با مشکلات متعددی روبرو شد، باور آن سخت است که شش نفر از مجموع هفت نماینده حزب یمینا یا از ائتلاف خارج شدند یا به این موضوع تهدید کردند و یا حتی از ابتدا به ائتلاف رای مثبت نداده اند؛ آن یک نفر باقیمانده خود بنت است؛ عامیخای شیکلی، عیدیت سیلمن، یوم توو کلفون، شرلی پینتو، اویر کارا و نیر اورباخ همگی نمایندگان کنست از طرف حزب یمینا بودند که سر ناسازگاری با بنت برداشتند.
بنت در میان اعضای دفتر خود نیز با چالش جدی روبرو شد، چهار نفر از اعضای دفتر نخست وزیری طی یک ماه استعفا دادند و این موضوع وضعیت بنت را بیش از پیش بغرنج ساخت. آنکه در روزهای پیشین نخست وزیر خوانده می شد در این روزها دچار بحران در حزب و دفتر شده است، به گونه ای که در سطح تحلیل شخصی، دچار احساس شکست شده است و تمایلی به پیشرو بودن در سپهر سیاسی رژیم صهیونیستی ندارد.
قطب دیگر ائتلاف، یائیر لاپید بود که بیشترین تعداد کرسی را در ائتلاف داشت، لاپید به عنوان وزیر امور خارجه وارد کابینه شد و مبنا بر نخست وزیریوی بعد از یک و نیم سال نفتالی بنت بود؛ به نظر می آمد لاپید از همان ابتدا هم می دانست این کابینه عمر طولانی ندارد اما برای تقویت چهره و بازگرداندن اعتبار در مقابل تخریب های پی در پی نتانیاهو راه بهتری نداشت و توانست با احزاب راست رابطه مناسبی ایجاد کند که قدم بزرگی برای همکاری های آینده بود، در نهایت شاهد آن بودیم که تعداد کرسی حزب یش عاتید به رهبری یائیر لاپید در ابتدای تشکیل دولت ۱۷ کرسی بود و در حال حاضر نظرسنجی ها تعداد کرسی این حزب را با عدد ۲۰ نشان می دهند، لازم به ذکر است که خود لاپید ایده تشکیل کابینه با نخست وزیری بنت در نوبت اول را پیشنهاد داد و از همان ابتدا از این امر آگاه بود و به عبارت دقیق تر، این دولت بر اساس ایده لاپید تشکیل شد اما مشکلات و ضعف های کابینه متوجه بنت بود.
آخرین تلاش ها در آخرین روزها
از حدود دو ماه پیش لاپید تلاش خود را برای تداوم حیات کابینه به کار بسته بود تا خود بر صندلی نخست وزیری بنشیند اما در در هفته اخیر بر روی چگونگی سقوط کابینه متمرکز شده بود، رفتاری شبیه به رفتار بنت که بی تفاوت به سرانجام کابینه و ائتلاف بود و کمتر به این موضوعات واکنش نشان می داد.
کنست بیست و چهارم رژیم صهیونیستی با تمام حاشیه ها و بحث های پیرامون آن، از آغاز تا روزهای آخر خود را گذراند اما تا چندی پیش بنیامین نتانیاهو تلاش خود را برای برپایی یک کابینه دیگر به ریاست خود در همین کنست به میدان آورده بود و با تاکید بر این موضوع، روحیه اعضای ائتلاف و رای دهندگان به آن را تضعیف می کرد و مطمئنا در این روزها نیز از این موضوع سخن خواهد گفت.
از دیگر سو یائیر لاپید نیز برای تصویب قانونی موسوم به «قانون متهم» که مانع نخست وزیری افراد متهم و به طور مشخص نتانیاهو خواهد شد، در حال تلاش است و امیدوار است در همین روزها موفق شود. در صورت تصویب این قانون وضعیت سیاسی رژیم صهیونیستی با تغییرات جدی روبرو خواهد شد.
نظرسنجی ها نیز تغییر جدی در وضعیت احزاب به نسبت انتخابات های پیشین نشان نمی دهد، احزاب همپیمان نتانیاهو یعنی چهار حزب لیکود، صهیونیسم دینی، شاس و یهودیت تورات طبق نظرسنجی ها با شرایط کنونی در مجموع صاحب ۶۰ کرسی خواهند شد و شکی نیست ورود احزاب ائتلاف به فضای تبلیغاتی انتخابات وضعیت را تغییر خواهد داد، زیرا که احزاب اپوزیسیون با محوریت نتانیاهو حدود سه ماه است که در فضای تبلیغات انتخاباتی وارد شده اند ولی احزاب تشکیل دهنده ائتلاف تاکنون درگیر مشکلات داخلی در دولت ائتلافی بوده و وارد فعالیت و فضای تبلیغات انتخاباتی نشده بودند.
هر تغییر دیگری اعم از همراهی برخی از اعضای ائتلاف با اپوزیسون برای تشکیل کابینه دیگری در همین کنست، تصویب قانون متهم و یا هر تغییر دیگری، موجب بازگشت کنست کنونی از راه انحلالی که در آن قرار گرفته است نمی شود و انتخابات دیگری دیر یا زود در راه خواهد بود و به تعبیر خودشان به دیروز خواهند برگشت.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب