17
حالت آرامش(نفس مطمئنه)، يك حالت مطلوب فطرى است و انسان هميشه درصدد كسب يك چنين حالتى است و در مقابلش حالت اضطراب، دودلى، دلهره و اينها يك حالت نامطلوبى است كه انسان از آن رنج مىبرد و مىخواهد از آن فرار كند.
كسانى هستند كه يك حالت آرامش ثابتى پيدا مىكنند. ما هم گاهى آرامش داريم و گاهى اضطراب. آرامش [و اطمینان] حقيقى كه دل انسان كاملاً مطمئن و خوش باشد، جز در سايه ياد خدا پيدا نمىشود و علتش اين است كه انسان با ياد خدا متوجه مىشود كه وجودش ارتباط دارد با كسى كه هم، همه مصالح و خيرات را مىداند و هم، مىتواند [آنها را] تأمين كند.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب