يَا صَبُورُ، يَا شَكُورُ....

او بر گناهانمان صبر می‌کند و بسیاری را می‌بخشد، و برای زیادی گناهان پرده دری نمی‌کند؛
روزی را نمی‌بُرد و بازگشت بنده را انتظار می‌کشد؛
ما هرچه کنیم، جبران خداوندی او نتوان کرد!
او خداییست که با نم اشکی و پشیمانی، آغوش خود را می‌گشاید. او با گشایشی از گره بنده دیگری، از گناه‌کار راضی می‌شود. با عمل کوچکی، پاداشی بزرگ می‌دهد...
الهی بد کره‌ایم و کج رفته‌ایم. ما را ببخش و بیامرز و با قلبی سیاه از این دنیا مبر...