خدایا! به عفو تو اُمید دارم 48

خدایا! به عفو تو اُمید دارم

دستم خالی است و کوله‌پشتی سفرم خالی، من بدون برگ و توشه‌ای به‌امید ضیافت عفو و کرم تو می‌آیم. من توشه‌ای برنگرفته‌ام؛ چون فقیر [را] در نزد کریم چه حاجتی است به توشه و برگ؟!

نظری برای این مطلب ثبت نشده است.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب