برای سالک آشکار میگردد که «راه» سلوك به سوی خدا، همان خود «او» است، زیرا خداوند پروردگار او و قائم و محیط بر اوست. پس در این هنگام، این سالك محب، از همه چیز دل برمی گیرد و بر نفس خود توجه کرده و به تهذیب و پاك سازی آن وآراستنش به فضائل اخلاقی واعمال صالح و... می پردازد.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب