با اوج گیری انقلاب های مردمی در مصر و تونس ویمن و بحرین و لیبی، رژیم های دیکتاتوری وابسته به غرب ساقط گردیدند. آن زمان بود که سران تل آویو در بن بست و محاصره عجیبی گرفتار شده بودند. هراس از شکل گیری دولت های مردمی و اسلامی، آمریکا و رژیم صهیونیستی را به حرکتی انحرافی واداشت. یکی از این حرکت ها، ایجاد آشوب و فتنه در قلب تپنده الگودهی به حرکت بیداری اسلامی، ایران در بهمن ماه سال ۱۳۸۹ بود. میرحسین موسوی و مهدی کروبی پیش
از آن و در جریان فتنه بعد از انتخابات سال ۱۳۸۸، به خوبی نشان داده بودند
به دلیل قدرت طلبی حاضر به انجام هر پروژه ای برای ایجاد آشوب و اغتشاش در
ایران هستند. نخست وزیر رژیم صهیونیستی در همان ایام از این دو نفر به
عنوان بزرگترین سرمایه اسرائیل در داخل ایران یاد کرده بود. به هر حال سران
فتنه به واسطه ظرفیت بالای نظام تا آن زمان آزاد بودند.