نام او فاطمه بود که بعدها پس از ازدواج با حضرت علی (ع) با کنیه‏ « امُّ البنین» مشهورشد. پدر و مادرش از خاندان بنی کلاب از اجداد بزرگ حضرت محمد (ص) بودند و دارای خوبیها و صفات خانوادگی مشترک بودند. فاطمه دختری پاک دل و باتقوا بود. فضایل اخلاقی، کمالات انسانی، نیروی ایمانی، ثبات و پایداری، شکیبایی و بردباری، بصیرت و دانایی، نطق و سخن دانی؛ ام البنین را به شایستگی ، بانوی بانوان کرده بود. خاندان ام البنین در شجاعت، کرم، اخلاق، هنر و جایگاه اجتماعی و بزرگواری پس از قریش، سرآمد قبایل گوناگون عرب بوده اند.