اینکه بعضی از دولتهای قلدر اصرار به مذاکره میکنند مذاکره ی آنها برای حل مسائل نیست برای تحکم است. مسئله فقط مسئله ی هسته ای نیست که حالا راجع به مسائل هسته ای صحبت کنند؛ توقعات جدیدی را مطرح میکنند که این توقعات جدید از طرف ایران قطعاً برآورده نخواهد شد؛ [ مثلاً] راجع به امکان دفاعی کشور، راجع به تواناییهای بین المللی کشور، که فلان کار را نکنید فلان کس را نبینید فلان جا نروید فلان چیز را تولید نکنید برد موشکتان از آن فلان قدر بیشتر نباشد!
مگر کسی میتواند اینها را قبول کند؟
نظر
ارسال نظر برای این مطلب