در سال ۱۳۸۷ راکتور تحقیقاتی تهران که مصرف صرفا تحقیقاتی و پزشکی داشت و ایزوتوپهای دارویی تولید می کرد با بحران اتمام سوخت مواجه می شود و آرژانتین که تا پیش از این وظیفه تامین سوخت راکتور را به عهده دارد با دخالت آمریکا بدعهدی می کند. خاموش شدن هسته مرکزی راکتور تهران به علت نبود سوخت و توقف تهیه رادیو دارو برای بیماران خاص و ایجاد بحران در کشور سبب شد که مسئولین وقت به فکر تأمین سوخت ۲۰ درصد راکتور در داخل کشور بیافتند. بنابراین با ایجاد مقدمات آن در سایت فردو قم، رئیس جمهور وقت در تاریخ
۱۸/ ۱۱ / ۱۳۸۸ دستور تولید سوخت ۲۰ درصد را صادر کرد و در شهریور ماه ۱۳۸۹ ایران
اعلام کرد موفق به تولید ۲۵ کیلوگرم اورانیوم ۳۰ درصد در نطنز شده است و بدین ترتیب ایران نیز به باشگاه هسته ای جهان پیوست. برخی مزایای خودکفایی در تولید سوخت ۲۰ درصد او بی نیازی ایران به کشورهای غربی برای تامین سوخت نیروگاه مهم تهران ٢. کسب درآمد از طریق فروش سوخت ۲۰ درصد بر اساس اختیارات NPT ٣. تجربه غنی سازی در سطح بالاتر ۴. بالارفتن قابلیت فرار هسته ای با اورانیوم ۲۰ درصد
نظر
ارسال نظر برای این مطلب