سلام درود بی پایان به تمام دلیر مردان تکاور نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی. بنده به مدت ۲۱ ماه سال ۵۹ الی ۶۱ که خرمشهر از زمين و آسمان خمپاره باران و بمباران هوایی میشدیم این دلیر مردان حماسه هایی آفریدند که با قلم و کاغذ و فیلم هایی که نمایش داده میشه قابل توصیف نیست بنده هم به عنوان ناوی یکم وظیفه تفنگدار به یک درجه افتخار زمان جنگ نائل شدم ولی افسوس الان ۶۴ سال سن دارم و به دلیل همان صحنه های جنگ که مدت ۲۱ ماه شبانه روزی بر سرما و هم رزمانم میبارید دچار آسیب های روحی و روانی و شنوایی و شیمیایی شده ام تنها نصیب بنده یک کارت ایثارگری و تکریم کارت بدون هیچ گونه مزایای رفاهی تحویل گرفته ام. و ۱۰ ماه پیش در پادگان نیروی دریایی کوهک مورد آزمایش پزشکی قرار گرفتم و بعد پرونده ام ارسال کردند برای کمیسیون پزشکی و تعیین درصد جانبازی و پرداخت حقوق ایثارگران ولی متأسفانه ۱۰ ماهه از آن خبری نیست. خواهشمندم اقدامات لازم و خداپسندانه بفرمایید. با تقدیم احترام ناوی يکم وظیفه ناظری که ناظر بر تمامی صحنههای جنگ وحشیانه ارتش بعثی عراق بودم و تکاوران دلاور و شجاع همراه جوانان دلیر و شیر زنان خونین شهر دشمن را تارو مار کردند.
124
اسکندر ناظری
جمعه , 14 آذر 1404