حضرت ابراهیم که این عید منتسب به او است
و بنیانگذار ایثار است
ما همین می‌گوییم که ایثار کرد، قربانی کرد
و واقعاً این طور بوده است، مهم هم هست.
لکن آیا در نظر ابراهیم هم ایثار بوده است؟
ابراهیم هم در نظرش این بوده است که حالا یک چیزی، تحفه‌ای می‌برد پیش خدا؟
اسماعیل هم- سلام الله علیه- در نظرش بوده که یک جانفشانی دارد می‌کند برای خدا؟
یا مساله این نیست.
این مسئله‌ای است که تا نفسانیت انسان هست،
خودیت انسان هست، ایثار اسمش هست.
من ایثار می‌کنم در راه خدا فرزندم را،
من ایثار می‌کنم در راه خدا جان خودم را.
این، برای ما مهم است و زیاد مهم است،
برای ابراهیم نیست مساله این، ایثار نیست.
ابراهیم خودی نمی‌بیند تا ایثاری کرده باشد، اسماعیل خودی نمی‌بیند تا ایثار کرده باشد.
ایثار این است که من هستم و تو هستی و عمل من و برای تو و ایثار