از جمله چیزهایی که سد راه انسانیت است، انکار مقامات است؛ محصور کردن همه چیز را در این چیزهایی که خود ما می‌فهمیم. اگر یک کسی یک قدم بالاتر بگذارد- و لو لفظاً- این از دیانت به نظر آنها خارج شده است؛ این سد راه است. قدم اول یقظه است. انسان باید بیدار بشود. ما همه‌ الآن در خوابیم؛ «النَّاسُ نیامٌ». اگر موت حاصل بشود برای انسان، آن وقت انتباه  است، ولی کو که حاصل بشود؛ عمده این است که انسان این مسائلی که وارد شده است، ملاحظه کند که تمام آن چیزی که در گفتار اهل معرفت علمی است، در ادعیه ما، فوق اوست. اگر انکار کردید، انکار آنها را هم کردید، انکار اقوال ائمه- علیهم السلام- را هم کردید، و لو نمی‌دانید. و این انکار، سد راه انسان است؛ نمی‌گذارد انسان یک قدم بالا برود.