اولین نقطه اصلاح

هر اصلاحی نقطه اولش خود انسان است. چنانچه خود انسان تربیت نشود نمی‌تواند دیگران را تربیت کند.

از این جهت، آن چیزی که بر همه ما لازم است ابتدا کردنِ به نفس خودمان است و قانع نشدن به اینکه همان ظاهر درست باشد و از قلبمان شروع کنیم، مغزمان شروع کنیم و هر روز دنبال این باشیم که روز دوّممان بهتر از روز اوّلمان باشد. موجودیت همه ما جلوه رحمت حق تعالی‌ است. این بشر متوجه نیست، جاهل است،

 نمی‌داند چه خبر است آن طرف، نمی‌داند که راه انسانیت را اگر طی نکند چه خواهد گذشت بر او. 

از این جهت، آنهایی که راه را می‌دانند، می‌دانند که این بشر به چه ضلالتی می‌افتد و به چه زحمتهایی دچار می‌شود از اعمال خودش،

 از افکار فاسد خودش. همه چیز هم از خود آدم است؛

 هیچ چیزی تهیه نشده است برای ما که از سابق تهیه کرده باشند که ما را بخواهند عذاب بدهند،

 همه آنها چیزهایی است که ما خودمان تهیه می‌کنیم....