ببین! عباس من، نسبت تو و فرزندان فاطمه، نسبت برادر با برادر و خواهر نیست همچنانکه نسبت من با علی، نسبت همسر و شوهر نیست. نمی دانم به دست تضرع کدام دخیل بستهای یا دعای نیمه شب کدام دلشکستهای یا نَفَس اعجازگر کدام رسول کمر به کرامت بستهای، خدا لباس کنیزی این خاندان را بر تنم پوشاند، این لباس آنقدر بر تن من گشاد بود که من در آن گم میشدم اگر خدا دست مرا نمیگرفت. مبادا پدر را به لفظ خالی پدر صدا کنی! مبادا حسن و حسین را برادر خطاب کنی! مبادا زینب و امکلثوم را خواهر بخوانی! آقای من! و بانوی من؛ این صمیمانهترین خطاب تو باشد با سروران و موالیات! مبادا از پشت سرشان قدمی فرا پیش بگذاری! مبادا پیش از آنها دست به غذا ببری! مبادا پیش از آنها آب بنوشی
نظر
ارسال نظر برای این مطلب