محرم که می شود، پیرهن عزای مان را به تن می کنیم، مادر بساط نذری را جور می کند و پدر خانه را سیاه پوش می کند. کوچکتر ها، به شوق عزاداری کوچه ها را یکی یکی پشت سر می گذارند و زنجیر زنان در دسته های عزاداری، ارادت خویش را به کشتی نجات جهان و جهانیان، نشان می دهند.
محرم می آید و توفیقی دوباره به ما می دهد. توفیق عزاداری. توفیق نوکری گریه کنان اباعبدالله.
محرم می آید تا هر سال به ما یادآوری کند که تنها کشتی نجات و تنها مسیر خوشبختی، #زندگی_به_سبک_حسین است...
محرم می آید و خانه را غرق از بوی حسین می کند و چه خوشبخت است خانه ای که پر از راه و رسم حسین باشد
نظر
ارسال نظر برای این مطلب