در دعا نباید حکم کرد

بنده باید ببیند بگوید خدا برایم چه پیش می آورد
آنی هم که به نظرش می آید به صلاح است
دنبال می کند اما
نه اینکه باید این بشود
شما ببینید در دعا
وَ لَا حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
لَكَ فِيهَا رِضًى وَ لِي فِيهَا صَلَاحٌ
آدمی حاجتی هم که از خدا می طلبد
به طور تعیین
نعوذ بالله «حکم»[نباشد]
خدایا صد تومن امروز به من بده
خدایا این دین من باید امروز ادا بشود
خدایا باید بچه گیر من بیاید و هکذا ...
نیست دعا
این ها حاجت نیست
این ها غلط است
باید انسان آن چیزی که از خدا می خواهد به طور تعلیق [بخواهد]
خدایا به نظر من این خوب است
اگر واقعا هم خوب است
و صلاح من می دانی به من مرحمت بفرما
نه اینکه بگویی این صلاح من است
تو این را بکن
این دعا نیست
این حکم است
و غلط است
دعا باید با تفویض باشد
أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ
تفویض چه مقام شامخی است
برای انسانی [که] مصلحتش را بدهد دست خدا...