نه آقای امیرعبداللهیان، نه، ایندفعه از اول مجلس چیدن.
از اول مجلس دیپلماسی اقتدار و مقاومت، از اول مجلس حمایت از بچههای بیدفاع غزه...
آره شما نفر اول بودی.
دقیقا هرجایی که ظلم طلوع میکرد، یه دیپلمات قدبلند و خوشتیپ هم بود که راست قامت کنار مردمیدان از مظلوم دفاع میکرد.
آقای امیرعبداللهیان تو که الان با استقبال مردمیدان، کنار ارباب مهمونی اما ما چی بگیم به بچههای غزه؟!
آقای امیرعبداللهیان، دیروز توی خیابون جای سوزن انداختن نبود، یه پیرمرد داهاتی با کفشهای پاره روی جدول نشسته بود و مثل ابربهار اشک میریخت. بهش گفتم پدرجان برای کی اینقدر بی تابی میکنی؟
گفت همشون عزیز بودن اما دلم برای عبداللهیان خونه
گفتم چرا؟
گفت آخه با اون قد و بالا توی خارج به عنوان نماینده ایران وایمیستاد کیف میکردم. اما دیشب توی تلویزیون دیدم تابوتش خیلی کوچیکه. از قد بلندش چیزی نمونده...
نظر
ارسال نظر برای این مطلب