انسان وقتی ادعیه
ائمه ـ علیهم السلام ـ را می بیند...
اگر نبود اینکه نهی شدیم از مأیوس شدن از رحمت خدا،
ما باید وقتی آنها را می بینیم
به کلی مأیوس بشویم.
مسأله غیر از این مسائلی است که
در فکر ما
یا در عقل عقلا
یا در عرفان عرفا بیاید.
مسأله ای است که
اولیا می دانند چیست قضیه
این قضیه چه بزرگ است
و در مقابل چه عظمتی ما هستیم
و سر و کار ما با کیست.
اینها به ما تعلیم می دهند و
اینطور نیست که دعا برای تعلیم ما باشد،
دعا برای خودشان بوده است،
خودشان می ترسیدند،
از گناهان خودشان گریه می کردند تا صبح،
از پیغمبر گرفته تا امام عصر ـ سلام الله علیه ـ
گناه آنها غیر اینی است که من و شما داریم،
آنها یک عظمتی را ادراک می کردند
که توجه به کثرت،
از گناهان کبیره است پیش آنها،
مساله، مسأله بزرگی است...
نظر
ارسال نظر برای این مطلب