بازی ۲ سر برد ایران با غرب

اخیرا آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام کرده که ایران با سرعت دادن به روند غنی سازی اورانیوم، به مرحله استفاده نظامی از توان هسته‌ای نزدیک می‌شود.
براساس این گزارش ایران پیش‌تر از یک آبشار ۱۶۴تایی از سانتریفیوژهای IR-۶ برای غنی سازی اورانیوم تا ۶۰ درصد در نطنز استفاده می‌کرده ولی اکنون علاوه بر این آبشار ۱۶۴تایی، یک مجموعه ۱۵۳تایی از سانتریفیوژهای IR-۴ نیز برای غنی سازی تا ۶۰ درصد استفاده می‌شود.
گزارش اخیر آژانس انرژی اتمی واکنش های متعددی از سوی کشورهای مختلف در پی داشته و از آمریکا گرفته تا کشورهای اروپایی در خصوص آن ابراز نگرانی کردند.
در این خصوص چند نکته باید گفت .
۱- خرابکاری های اسرائیل و تحریم های اقتصادی حداکثری ، موجبات اخلال اساسی در پیشبرد روند هسته ای ایران را فراهم نکرده و اگر هدف آمریکا و غرب از فشار اقتصادی گرفتن مولفه های قدرت جمهوری اسلامی بوده که به وضوح چنین نتیجه ای در بر نداشته و همچنین باعث فروپاشی نظام نیز نگشته است.
۲- آمریکا هیچگاه گمان نمی کرد ایران تا این سطح از غنی سازی پیش برود و همزمان اورانیوم فلزی که کاربرد دوگانه دارد را تولید نماید . اما نکته جالب اینجاست که رفتارهای تهران کاملا مطابق با NPT بوده و علنی و رسمی است. در واقع این کشور قصد دارد از ظرفیت های قانونی جهت اعمال فشار بر آمریکا استفاده کند . پرواضح است که جمهوری اسلامی قصد ساخت بمب اتم را ندارد اما چندی دیگر به آستانه تولید یک بمب اتمی میرسد چیزی که غرب و اسرائیل اصلا تحمل همان را هم ندارند.
در واقع عامل اصلی برتری اسرائیل از لحاظ نظامی در دارا بودن بمب هسته ای است و اگر ایران به قابلیت ساخت آن (و نه حتی تولیدش) برسد، موجودیت اسرائیل با خطر جدی روبرو خواهد شد زیرا بازدارندگی نظامی متعارف رژیم صهیونیستی مدت هاست تضعیف شده و تنها اتکای آنها به سلاح نامتعارف هسته ای بوده که آنهم با غنی سازی سطح بالای جمهوری اسلامی در حال رنگ باختن است.
۳- با توجه به تاکید عالی ترین مقام جمهوری اسلامی و مصوبه مجلس در خصوص لغو قطعی تحریم ها، به نظر می رسد استراتژی ایران خارج شدن از انفعال ، به دست گرفتن ابتکار عمل و در نتیجه توسعه کمی و کیفی برنامه اتمی خود در چهارچوب NPT بوده تا جایی که بتواند غرب را تحت فشار شدید قرار دهد و در اینجا ۲ راه برای آنها باقی می ماند‌.
یا بوسیله گزینه نظامی برنامه هسته ای ایران را نابود سازند که قرائن نشان می دهد این‌گزینه مدت هاست که قابلیت اجرا ندارد و یا تحریم ها را به طور واقعی و قطعی لغو کنند.
اگر هیچ کدام از ۲ گزینه فوق را برنگزیدند بازهم بُرد با ایران است زیرا اولا به آستانه (تاکید می شود آستانه) ساخت سلاح اتمی می رسد و برای همیشه از تهدیدات نظامی خلاص می شود و دوم این که جایگاهش را به عنوان یک کشور نسبتا هسته ای در دنیا تثبیت می کند .
انتظار برای فروپاشی ایران از درون را نیز دیگر کسی جدی نمی گیرد و اگر راهبرد مزبور بنای وقوع داشت در دوره ترامپ صورت می گرفت.
شواهد و اظهارات مسئولان دولت جدید ایران بیانگر آن است که این کشور اقتصادش را با تحریم ها وفق داده و هر چه می گذرد این فشارهای طرف های غربی است که در حال کم اثر شدن بوده و همچنین جمهوری اسلامی سعی دارد با سیاست نگاه به شرق بر اختناق غرب تفوق یابد.