زندگی حسین بن علی علیه السلام در طول تاریخ زندگی پنجاه و چند ساله ی آن
بزرگوار، همه درس است: دوران کودکی او درس است، دوران جوانی او درس است، در
دوران امامت امام حسن علیه السلام رفتار او درس است، بعد از شهادت امام
حسن علیه السلام رفتار او همه درس است. این جور نبود که کار امام حسین فقط
در آن روز آخر باشد، لكن حادثه ی کربلا این قدر عظمت دارد، این قدر درخشنده
است که مثل خورشیدی همدی نورهای دیگر را تحت الشعاع قرار میدهد؛ والا
خطابدی امام حسین علیه السلام خطاب به علما و بزرگان و صحابه و تابعین در
منی - که در کتب حدیث ذکر شده است - یک سند تاریخی است؛ نامهی آن بزرگوار
خطاب به علما و بزرگان و پایه ها و ارگان دینی در زمان خودش - «تم انتم
ايها العصابة، عصابة بالعلم مشهوره» که در کتب معتبر حدیث نقل شده است - یک
سند تاریخی مهم است؛ رفتارهای آن بزرگوار؛ برخوردش با معاویه، نامه اش به
معاویه؛ حضورش در کنار پدر در دوران کوتاه خلافت اميرالمؤمنين عليه الصلاة
والسلام؛ همه ی اینها قدم به قدم درس است؛ منتها حادثه ی عاشورا چیز دیگری
است. امروز روز ولادت این بزرگوار است؛ در این روز باید از حسین بن علی درس
آموخت؛ درس حسین بن علي عليه الصلاة والسلام به امت اسلامی این است که
برای حق، برای عدل، برای اقامه ی عدل، برای مقابله ی با ظلم، باید همیشه
آماده بود و باید موجودی خود را به میدان آورد؛ در آن سطح و در آن مقیاس،
کار من و شما نیست؛ اما در سطوحی که با وضعیت ما، با خلقيات ما، با عادات
ما متناسب باشد چرا باید یاد بگیریم