درب های مسجد را بستند و مردم را به گلوله بستند

یکایک سر شکست آن روز اما عهد و پیمان نه / غم دین بود در اندیشه ی مردم غم نان نه شبی ظلمانی و تاریک حاکم بود بر تهران / به لطف حضرت خورشید اما بر خراسان نه کبوترهای گوهرشاد بودیم و صدای تیر / پریشان کردجمع یکدل ما را ، پشیمان نه سراسر، صحن از فوج کبوترها چنان پر شد / که چندین بار خالی شد خشاب آن روز و میدان نه به جمهوری اسلامی ایران گفته ایم "آری"/ به هرچه غیر جمهوری اسلامی ایران: "نه"