عزاداری ها یا باید از نماز شروع شود یا به نماز ختم شود. عزاداری نباید دور از نماز باشد. چون نماز گواهینامه رانندگی است. اگر صد رقم گواهی نامه به پلیس بدهی قبول نمی کند. گواهی نامه رانندگی باید باشد. خدا هم گواهینامه نماز می خواهد. سینه بزنی و روضه بخوانی بدون نماز
فایده ندارد. تمبری که کالای ما را از دنیا به آخرت صادر می کند نماز و تقوا است. با گناه نمی شود به خدا نزدیک شد. با الاغ دزدی نمی شود مکه رفت. عزاداری ها باید بی آفت باشد. کار مقدس را به کار غیر مقدس آلوده نکنیم. بارها تذکر داده شد که نماز ظهر تاسوعا و عاشورا خیلی خوب است. امام حسین هم که زیارتش می رویم اول می گوییم: «اشهد انك قد اقمت الصلاة » بعد می گوییم: جهاد کردی و کشته شدی. قبل از جهاد اول نماز را می گوییم. بنابراین توجه به نماز و تقوا و به اینکه عزاداری ما سد معبر نکند. یک کسی بیمار است. پرواز دارد. یک گوشه خیابان باید باز باشد. به مأمورین نیروی انتظامی کمک کنیم. فکر نکنیم اگر عزاداری از این کوچه برود، ثوابش بیشتر است. بعضی هیأت ها می گویند: سالها نیاکان ما از این خیابان میرفتند. مگر امام حسین در این کوچه است؟ از یک جای دیگر برو. گاهی یک تعصب های بی منطقی داریم. کلامت امام حسین باشد. امام حسین فرمود: «هیهات من الذله» من زیر بار زور نمی روم. بگوییم: مردم ما که عزاداری می کنیم برای یک چنین کسی عزاداری می کنیم. زیر سم اسب رفت و زیر بار زور نرفت.