130

غرق ظلمات

استاد مویدی


بعد از مرگ خبرهاست

در عالم نامرئی غیبی

حجت خدا پیوسته دارد هشدار می دهد

کو گوش که بشنود؟

کو چشم که ببیند؟

می بیند که همه غرقیم در یک دریایی از ظلمات

ظلمات خودخواهی، خود پسندی، اله نفس

غرقیم و داریم بیچارگی میکشیم

همین الآن هم داریم عذاب می کشیم

هی داد می زند

دستت را به دست من بده

بیا بالا

کی گوش می دهد؟


نظری برای این مطلب ثبت نشده است.
نظر
ارسال نظر برای این مطلب